Οστεοπόρωση
Ως οστεοπόρωση ορίζεται η αραίωση του οστίτη ιστού ή ο σχηματισμός πόρων στα οστά, που προκαλείται συνήθως μετά την ηλικία των 65 ετών, με αποτέλεσμα να δημιουργείται χαμηλή οστική πυκνότητα και να διαταράσσεται η δομή των οστών. Με άλλα λόγια, η οστεοπόρωση κάνει τα κόκαλα πιο εύθραυστα και, κατά συνέπεια, πιο επιρρεπή στα κατάγματα. Πρόκειται για το συχνότερο μεταβολικό νόσημα των οστών, το οποίο συμπεριλαμβάνεται στα νοσήματα που επιβαρύνουν τόσο τον πάσχοντα και το οικογενειακό του περιβάλλον, καθώς προκαλούν αναπηρίες ακόμη και θάνατο, όσο και το εθνικό σύστημα υγείας. Παρά το γεγονός ότι πλήττει μεγάλο ποσοστό ατόμων -αν και σε μεγαλύτερο ποσοστό γυναίκες παρά άνδρες- οι περισσότεροι ασθενείς αντιλαμβάνονται την ύπαρξη της νόσου αφότου υποστούν κάποιο κάταγμα από μικροτραυματισμό.
