"Λιγουρευόμαστε" την συντροφιά σαν να ήταν φαγητό

Οι άνθρωποι που είναι σε lockdown, επιθυμούν τις κοινωνικές επαφές με την ίδια λαχτάρα όπως ένας πεινασμένος ένα νόστιμο φαγητό. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μελέτη νευροεπιστημόνων από τις ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία μετά από 10 ώρες απομόνωσης σε κλειστό χώρο χωρίς παρέα, ο εγκέφαλος των ανθρώπων που βλέπουν εικόνες με παρέες, εμφανίζει αντιδράσεις ανάλογες με εκείνες του εγκέφαλου των πεινασμένων.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Δρ Λίβια Τόμοβα από το Πανεπιστήμιο ΜΙΤ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο Nature Neuroscience, μελέτησαν 40 εθελοντές οι οποίοι υποβλήθηκαν επί 10 ώρες σε απομόνωση και σε άλλες τόσες ώρες νηστεία από οποιαδήποτε φαγητό. Στη συνέχεια, ο εγκέφαλος τους εξετάστηκε με λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI), την ώρα που κοίταζαν εικόνες, είτε με συντροφιές ανθρώπων, είτε με φαγητά.

Όπως αποδείχτηκε, υπάρχει μεγάλη ομοιότητα και στις δύο περιπτώσεις στον μεσεγκέφαλο των συμμετεχόντων και ιδίως στην περιοχή που σχετίζεται με τις ανταμοιβές και τη παραγωγή ντοπαμίνης. 

«Τα ευρήματά μας υποστηρίζουν τη διαισθητική ιδέα ότι η απομόνωση προκαλεί κοινωνική λιγούρα, παρόμοια με τον τρόπο που η νηστεία προκαλεί πείνα», ανέφερε η Τόμοβα.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Μια άλλη πρόσφατη έρευνα από την Αργεντινή, με επικεφαλής τον Δρ Ματίας Φόσκο του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Ιδρύματος Φαβαλόρο του Μπουένος ‘Αϊρες, ο οποίος έκανε τη σχετική ανακοίνωση σε κοινό διαδικτυακό συνέδριο του Κογκρέσου Καρδιολογίας της Αργεντινής και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Καρδιολογίας, ανακάλυψε ότι το lockdown σχετίζεται με αύξηση της αρτηριακής πίεσης, με βάση τις εισαγωγές ασθενών στα τμήματα επειγόντων των νοσοκομείων κατά το πρώτο επιδημικό κύμα της άνοιξης.