Tο άγχος μπορεί να είναι και παραγωγικό
03 Απριλίου 2025, 09:00
Το άγχος μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα επιβλαβές για την υγεία και να οδηγήσει σε μια σειρά από ασθένειες, ειδικά όταν εντοπίζεται σε μόνιμη βάση. Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, ορισμένοι τύποι άγχους μπορούν να προσφέρουν ευκαιρίες ανάπτυξης και να καταστεί παραγωγικό.
«Ναι, το πολύ άγχος μάς βλάπτει, αλλά το ανεπαρκές είναι στην πραγματικότητα εξίσου επιβλαβές», δήλωσε η Δρ Sharon Bergquist στο podcast του Chasing Life. Σύμφωνα με την έρευνα της Bergquist, αποδεικνύεται ότι εξαρτάται από το είδος και τα επίπεδα του στρες ενός ατόμου.
«Δουλεύω με πολλούς επαγγελματίες (που) είναι πολύ δυναμικοί, αλλά είναι επίσης τόσο παθιασμένοι με αυτό που κάνουν», σημείωσε, τονίζοντας ότι κάνουν μια ζωή που μπορεί να θεωρηθεί «αγχωτική».
«Αυτό το ονομάζω καλό άγχος, το οποίο νομίζω ότι έχει πολύ διαφορετική επίδραση στον οργανισμός μας από το επιβλαβές άγχος που έχει γίνει σχεδόν συνώνυμο με αυτό που οι άνθρωποι περιγράφουν ως «στρες»», είπε. «Νομίζω ότι μπορώ τώρα να πω με σιγουριά ότι ο (καλός) τύπος στρες απελευθερώνει ένα βιοχημικό προφίλ που στην πραγματικότητα προάγει την υγεία: απελευθερώνουμε, για παράδειγμα, ντοπαμίνη, σεροτονίνη, ωκυτοκίνη».
Η ίδια επεσήμανε ότι το «κακό» άγχος είναι απρόβλεπτο, αναπόφευκτο και συνήθως χρόνιο. Η βιοχημική μας απόκριση σε αυτό το είδος στρες είναι η απελευθέρωση κορτιζόλης η οποία τελικά οδηγεί σε σοβαρές επιπτώσεις στον οργανισμό, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση.
Αυτή η τριπλή χημική ουσία που απελευθερώνεται όταν μάς κατακλύζει το «καλό» στρες "μετριάζει τα επίπεδα κορτιζόλης μας. Κυριολεκτικά χτίζει την ανθεκτικότητά μας στο στρες".
«Το κλειδί είναι ότι οι αντιδράσεις μας στο άγχος είναι εκεί για να μας βοηθήσουν. Είναι εκεί για να μάς βοηθήσουν να προσαρμοστούμε στον κόσμο μας», είπε, σημειώνοντας ότι, στο σύνολο της ανθρώπινης ιστορίας, έτσι έχουν επιβιώσει και ευδοκιμήσουν οι άνθρωποι.
«Αλλά τα πράγματα που μας βοηθούν να ενεργοποιήσουμε αυτές τις αντιδράσεις στο στρες έχουν αφαιρεθεί από τον ιστό της ζωής μας», είπε. Δεν χρειάζεται πλέον να αντιμετωπίζουμε περιβαλλοντικούς στρεσογόνους παράγοντες όπως η έλλειψη τροφίμων και η έκθεση σε ακραίες θερμοκρασίες.
«Η εισαγωγή πολλών από αυτές τις ανέσεις έχει αφαιρέσει τη σύνδεσή μας με το φυσικό περιβάλλον στο οποίο ζούμε», δήλωσε. Κατά συνέπεια, «ουσιαστικά μειονεκτούμε επειδή δεν επιτρέπουμε στον οργανισμό μας να κάνει αυτό που είναι τόσο ικανό να κάνει».
