Η παιδική κακοποίηση συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο ρευματοειδούς αρθρίτιδας και ψωρίασης

Nέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Heliyon οδήγησε στο συμπέρασμα ότι τα άτομα που βίωσαν κακοποίηση, παραμέληση ή ενδοοικογενειακή βία κατά την παιδική ηλικία έχουν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν ορισμένες χρόνιες διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος αργότερα στη ζωή τους - συγκεκριμένα, ρευματοειδή αρθρίτιδα και ψωρίαση. Η συσχέτιση ήταν ιδιαίτερα ισχυρή μεταξύ των γυναικών, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με το πώς οι αντιξοότητες της πρώιμης ζωής μπορεί να διαμορφώσουν τα αποτελέσματα υγείας.

Οι ερευνητές προσπάθησαν να διερευνήσουν πώς η πρώιμη έκθεση στην κακοποίηση μπορεί να σχετίζεται με την ανάπτυξη φλεγμονωδών διαταραχών που προκαλούνται από το ανοσοποιητικό, μια ομάδα χρόνιων ασθενειών που περιλαμβάνει τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, την ψωρίαση, τη σκλήρυνση κατά πλάκας και τις φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου.

Οι ερευνητές εντόπισαν 256.130 άτομα με τεκμηριωμένο ιστορικό παιδικής κακοποίησης πριν από την ηλικία των 18 ετών και τα αντιστοίχησαν με 712.478 μη κακοποιημένα άτομα με βάση την ηλικία, το φύλο, την κοινωνικοοικονομική κατάσταση και την ιατρική πρακτική.

Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν για να διαπιστωθεί εάν ανέπτυξαν κάποια από τις 6 χρόνιες διαταραχές του ανοσοποιητικού: ρευματοειδή αρθρίτιδα, ψωρίαση, κοιλιοκάκη, σκλήρυνση κατά πλάκας, συστηματικό ερυθηματώδη λύκο ή φλεγμονώδη νόσο του εντέρου.

Η ανάλυση αποκάλυψε ότι τα άτομα που ήταν θύματα παιδικής κακοποίησης είχαν 39% υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν ρευματοειδή αρθρίτιδα και 16% υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν ψωρίαση σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν τέτοια έκθεση. Αυτές οι συσχετίσεις διατηρήθηκαν ακόμη και μετά την προσαρμογή για παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο και η κοινωνικοοικονομική κατάσταση. Συγκεκριμένα, ο αυξημένος κίνδυνος ήταν πιο έντονος στις γυναίκες. Για παράδειγμα, οι γυναίκες που είχαν βιώσει παιδική κακοποίηση είχαν 54% περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με ρευματοειδή αρθρίτιδα, ενώ η αύξηση του κινδύνου για τους άνδρες δεν ήταν στατιστικά σημαντική.

Αντίθετα, η μελέτη δεν βρήκε στατιστικά σημαντικές διαφορές στον κίνδυνο εμφάνισης σκλήρυνσης κατά πλάκας, συστηματικού ερυθηματώδους λύκου ή φλεγμονώδους νόσου του εντέρου. Είναι ενδιαφέρον ότι όσοι εκτέθηκαν σε κακοποίηση στην παιδική τους ηλικία βρέθηκε ότι διατρέχουν χαμηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν κοιλιοκάκη. Οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτό το απροσδόκητο αποτέλεσμα είναι ασαφείς, αλλά οι ερευνητές υπέθεσαν ότι οι διαφορές στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, στη διάγνωση ασθενειών ή στους διατροφικούς παράγοντες μπορεί να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

«Οι εμπειρίες παιδικής κακοποίησης μπορεί να έχουν μόνιμες επιπτώσεις στη σωματική υγεία, όχι μόνο στην ψυχική ευεξία», είπε ο συγγραφέας της μελέτης Joht Singh Chandan, κλινικός καθηγητής δημόσιας υγείας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ. «Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι τα άτομα που εκτίθενται σε κακομεταχείριση διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν καταστάσεις όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η ψωρίαση. Αυτό ενισχύει την ανάγκη για έγκαιρη πρόληψη και υποστήριξη και υπογραμμίζει τη σημαντικότητα του πρώιμου τραύματος στο ανοσοποιητικό σύστημα».