Η κατάθλιψη αποκαλύπτεται και με λέξεις που χρησιμοποιούμε

Η κατάθλιψη δεν προσδίδει πάντα στον ασθενή την εικόνα ενός ανθρώπου που κλαίει, θέλει να μένει μόνος, αρνείται να φάει και να πλυθεί.

Κάποιοι χαμογελούν, παριστάνουν τους δυνατούς, ξεγελούν τους γύρω τους με τη συμπεριφορά τους, αλλά μέσα τους υποφέρουν από την κατάθλιψη.

Σε αυτούς τους ανθρώπους, που μερικές φορές αρνούνται και στον ίδιο τους τον εαυτό ότι έχουν πρόβλημα, κάποιες λέξεις υποδεικνύουν ότι ίσως έχουν κατάθλιψη.

Πρώτα απ’ όλα, όσοι χρησιμοποιούν πολύ καθώς μιλούν το πρώτο πρόσωπο των αντωνυμιών -«εγώ», «εμένα»- είναι πιθανό, λένε οι ειδικοί ψυχολόγοι, να έχουν πρόβλημα κατάθλιψης.

Η εξήγηση που δίνουν είναι ότι η συχνή χρήση αυτών των λέξεων –ακόμα και εκεί που δεν απαιτείται η χρήση τους - δείχνει άνθρωπο που δεν συνδέεται με τους γύρω του, βιώνει μοναξιά και επικεντρώνεται στον εαυτό του.

Μια άλλη κατηγορία λέξεων που θεωρούνται ύποπτες για κατάθλιψη όταν χρησιμοποιούνται πολύ συχνά από κάποιον, είναι αυτές που εκφράζουν κάτι απόλυτο:

 «Πάντα», «ποτέ», «αδύνατον», «οπωσδήποτε».

Στην ίδια κατηγορία είναι και όσοι χρησιμοποιούν συχνά το ρήμα «πρέπει» ή «δεν πρέπει».

Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτοί οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να έχουν κατάθλιψη καθώς φαίνεται να έχουν «άκαμπτη» στάση στη ζωή.

Μια τρίτη κατηγορία είναι των ανθρώπων που χρησιμοποιούν συχνά την έκφραση «δεν μπορώ». Ό,τι κι αν είναι αυτό που πιστεύουν ότι δεν μπορούν, αν είναι καθημερινή στάση ζωής δείχνει αδυναμία και παραίτηση.

Τέλος, ένας κεκαλυμμένος τρόπος να βιώνουν ειδικά οι γυναίκες την κατάθλιψη τους είναι να λένε σε όλα «είμαι καλά».

Είτε τις ρωτούν αν χρειάζονται κάποια βοήθεια, είτε αν είναι στην υγεία τους καλά, είτε αν πληγώθηκαν συναισθηματικά από κάποιο γεγονός, είτε αν είναι κουρασμένες, εκείνες απαντούν πάντα «είμαι καλά».

Η έκφραση αυτή εκλαμβάνεται από τους ερευνητές που εκπόνησαν την τελευταία έρευνα, ως «έκκληση για βοήθεια» καθώς ουσιαστικά περιμένουν κάποιον να τους φέρει αντίρρηση και να τους πει «δεν είσαι καλά. Πες μου τι νιώθεις και πώς να σε βοηθήσω».

Πηγή: Clinical Psychological Science