Είναι αποδεκτό να νιώθουμε κάποιες φορές θλίψη και άγχος

Συχνά βιώνουμε περιόδους θλίψης και άγχους. Είναι δύσκολο να προσπαθούμε πάντοτε να βλέπουμε τη φωτεινή πλευρά της ζωής και να νιώθουμε ευτυχισμένοι και αισιόδοξοι. Αν και είναι φυσικό να προτιμάμε να αποφεύγουμε άσχημα συναισθήματα όπως είναι η απογοήτευση, η ανησυχία, ο θυμός και η λύπη, πρόσφατη ψυχολογική έρευνα υποστηρίζει την ιδέα ότι, ακόμη και αυτά εξυπηρετούν σκοπούς στη ζωή μας. Μαθαίνοντας να βλέπουμε αυτή την αξία και να αποδεχόμαστε αυτά τα συναισθήματα χωρίς κρίση, μπορεί να απολαμβάνουμε καλύτερη σωματική και ψυχική υγεία.

Φυσικά, δεν αναφερόμαστε σε σοβαρή κατάθλιψη, άγχος, ή οποιαδήποτε άλλη χρόνια διαταραχή της διάθεσης που χρήζει βοήθειας από κάποιον επαγγελματία ψυχικής υγείας. Δεν μπορούμε να αποκομίσουμε τίποτα από την παρατεταμένη και αφόρητη ταλαιπωρία.

Αντίθετα, αναφερόμαστε στην προσωρινή μελαγχολία που μπορεί να εμφανιστεί στη ζωή μας για λίγες ώρες ή μέρες. Αυτά τα παροδικά συναισθήματα δεν αποτελούν πραγματικά απειλή για τη μακροπρόθεσμη ευημερία μας, αλλά συχνά ενεργούμε σαν να το κάνουν, και είναι δελεαστικό να προσπαθήσουμε να τα αποφύγουμε.

Όπως σημειώνει η Ιταλίδα φιλόσοφος Ilaria Gaspari στο πρόσφατο βιβλίο της «Vita Segreta Delle Emozioni» (Η μυστική ζωή των συναισθημάτων), οι προσπάθειές μας να καταστείλουμε τα συναισθήματά μας μπορούν απλώς να προσθέσουν συναισθήματα «ντροπής» και «φόβου» σε αυτό που ήδη νιώθουμε, σε συνδυασμό με ένα φθόνο  απέναντι σε άτομα που φαίνονται πιο ευτυχισμένα στη ζωή τους. Το συναίσθημα που προκύπτει, γράφει, είναι ακόμη «δυνατότερο και πιο επίμονο» από αυτό που προσπαθούσαμε να αποφύγουμε.

«Μου πήρε πολύ χρόνο για να καταλάβω ότι το να είσαι ευαίσθητος δεν σημαίνει να είσαι ασταθής ή μη ισορροπημένος, αλλά να είσαι ζωντανός, ανοιχτός και ευάλωτος στην εμπειρία του κόσμου», γράφει.

Η ίδια έγραφε από προσωπική εμπειρία, αλλά μια σειρά επιστημονικών μελετών επιβεβαιώνει ότι η «ντροπή της διάθεσής μας» μπορεί να είναι επιζήμια για την ευημερία μας. Για να πάρετε μια ιδέα αυτής της έρευνας, εξετάστε τις ακόλουθες ερωτήσεις. Σε μια κλίμακα από το ένα (ποτέ/πολύ σπάνια) έως το επτά (πολύ συχνά/πάντα αληθινό), πώς θα βαθμολογούσατε αυτές τις δηλώσεις;

Λέω στον εαυτό μου ότι δεν πρέπει να νιώθω όπως νιώθω.

Επικρίνω τον εαυτό μου για παράλογα ή ακατάλληλα συναισθήματα.

Νομίζω ότι κάποια από τα συναισθήματά μου είναι άσχημα ή ακατάλληλα και δεν πρέπει να τα νιώθω.

Ερωτώντας 1.000 συμμετέχοντες, η Δρ Iris Mauss από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, διαπίστωσε ότι όσο υψηλότερη βαθμολογία είχαν οι άνθρωποι σε αυτήν την κλίμακα, τόσο πιο πιθανό ήταν να αναφέρουν συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους. 

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Έτειναν επίσης να έχουν χαμηλότερη συνολική ικανοποίηση από τη ζωή και ψυχολογική ευεξία. Τέλος, τα άτομα που αποδέχονταν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους χωρίς να τα χαρακτηρίζουν ως «κακές» ή «ακατάλληλες», αντίθετα, έτειναν να έχουν καλύτερη ψυχολογική υγεία.