Το κακομαθημένο παιδί γίνεται ένας ενήλικας με ανθυγιεινές συνήθειες

Η σύμβουλος γονέων, Δρ Emily Oster, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Brown, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το λάθος που κάνουν αρκετοί όταν τα παιδιά τους περνούν μια φάση όπου πεινούν λιγότερο, και τούς κάνουν "ανθυγιεινά χατίρια" που στη συνέχεια επηρεάζουν τις διατροφικές τους προτιμήσεις.

«Κάποια στιγμή, τα παιδιά 2-3 ετών πεινούν λιγότερο. Δεν τρώνε όσο έτρωγαν τα προηγούμενα χρόνια και κάποιες φορές γίνονται κάπως πιο επιλεκτικά», αναφέρει η Δρ Oster. Μπορεί να φαίνεται ότι το παιδί δεν πεινάει ποτέ, γι’ αυτό και οι γονείς στρέφονται στις «εύκολες» και δελεαστικές λύσεις, του πρόχειρου και νόστιμου φαγητού, ώστε να το κάνουν να φάει κάτι. Είναι μια συχνή αντίδραση που, όμως, «μπορεί να επιδεινώσει τις πτυχές της επιλεκτικότητας, επειδή τα παιδιά μαθαίνουν πολύ γρήγορα», συμπληρώνει η ειδικός.

Μόλις καταλάβουν ότι μπορούν να έχουν το φαγητό που θέλουν, αν αρνηθούν να φάνε λαχανικά και όσπρια, θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούν αυτή την τακτική. Έτσι γίνεται ακόμα πιο δύσκολο να επιστρέψουν στην υγιεινή διατροφή σε βάθος χρόνου, ακόμα και στην ενήλικη ζωή.

Σύμφωνα με τη Δρ Oster, οι γονείς θα πρέπει να αντιστέκονται όσο το δυνατόν να προσφέρουν αυτές τι εναλλακτικές στα παιδιά. «Ελαχιστοποιούν έτσι την ευκαιρία για δοκιμή διαφορετικών τροφίμων», σημειώνει. Αυτό το χρονικό σημείο είναι πολύτιμο, όχι μόνο γιατί τα παιδιά μαθαίνουν πολύ γρήγορα, αλλά και επειδή τείνουν να διατηρούν αυτές τις διατροφικές συνήθειες και αργότερα. Μπορεί να μην είναι εύκολο για ένα γονέα να βλέπει ότι το παιδί του δεν τρώει όσο πριν, πρέπει, όμως, να γνωρίζει ότι ο πειρασμός της όρεξης είναι απόλυτα πραγματικός, ένα φαινόμενο της βρεφικής και νηπιακής ηλικίας που στοιχειοθετείται ερευνητικά, και γι’ αυτό θα πρέπει τελικά να επιστρέψουν στην αρχική τους θέση.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Η τακτική αυτή άλλωστε, αφορά τα "μαθήματα της ζωής" καθώς το παιδί μαθαίνει να χρησιμοποιεί τακτικές άρνησης και πείσματος για να πετύχει πράγματα που δεν τού κάνουν καλό. Αυτό οδηγεί σε έναν ενήλικα που έχει ανθυγιεινές συνήθειες, εγωκεντρικές συμπεριφορές, και είναι δύσκολο να ταιριάξει σε παρέες.