Ποια εποχή αυξήθηκε η δημοτικότητα των Παραολυμπιακών Αγώνων

Στις 28 Αυγούστου, μετά την ολοκλήρωση των Ολυμπιακών Αγώνων, ξεκίνησαν στο Παρίσι οι Παραολυμπιακοί Αγώνες, στους οποίους συμμετέχουν περισσότεροι από 4.400 αθλητές από όλο τον κόσμο. Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες ξεκίνησαν σχετικά πρόσφατα... με τη Διεθνή Παραολυμπιακή Επιτροπή (IPC) να συμπεριλαμβάνει όλο και περισσότερους αθλητές με ευρύ φάσμα αναπηριών και από διαρκώς μεγαλύτερο αριθμό χωρών που αγωνίζονται σε όλο και περισσότερα αθλήματα.

Οι πρώτοι Παραολυμπιακοί Αγώνες διεξήχθησαν το 1948, αν και οι αθλητικές δραστηριότητες για αθλητές με σωματικές αναπηρίες, ξεκίνησαν τουλάχιστον 60 χρόνια πριν από αυτό. Οι κωφοί αθλητές δημιούργησαν τους δικούς τους αθλητικούς συλλόγους στο Βερολίνο ήδη από το 1888.

Η ανάπτυξη των Παραολυμπιακών Αγώνων ήταν ταχύτατη. Στους αγώνες του 1976 στο Τορόντο, περισσότεροι από 1.500 αθλητές από 40 χώρες συμμετείχαν σε 13 διαφορετικά αθλήματα. Εκείνη τη χρονιά έγιναν επίσης οι πρώτοι Χειμερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες, οι οποίοι διεξήχθησαν στη Σουηδία. Μέχρι τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 1988 στη Σεούλ, οι Παραολυμπιακοί Αγώνες χρησιμοποιούσαν τις ίδιες εγκαταστάσεις με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μέχρι το 1996, οι αγώνες της Ατλάντα θεωρούνταν «το δεύτερο μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός στον κόσμο» και οι αγώνες μεταδόθηκαν τηλεοπτικά.

Βέβαια, η ιδέα των αγώνων για αθλητές με αναπηρία, δεν ήταν ευρέως διαδεδομένη μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Ludwig Guttmann, ένας γιατρός που διηύθυνε ένα κέντρο τραυματισμών σπονδυλικής στήλης στη Μεγάλη Βρετανία, πρωτοστάτησε στο κίνημα. Τα παιχνίδια του Guttmann είχαν σχεδιαστεί για βετεράνους με τραυματισμούς στη σπονδυλική στήλη. Το 1976, αθλητές με αναπηρίες πέρα από τραυματισμούς του νωτιαίου μυελού, για παράδειγμα, ακρωτηριασμένοι και εκείνοι με προβλήματα όρασης, προσκλήθηκαν να αγωνιστούν.

Αυτό έθεσε το ερώτημα του πώς να γίνουν δίκαιοι οι αγώνες, έτσι ώστε το άτομο με το μικρότερο ποσοστό αναπηρίας να μην κερδίζει απαραίτητα. Οι διοργανωτές των Παραολυμπιακών Αγώνων άρχισαν να ταξινομούν τους αθλητές με βάση το ποσοστό και το είδος της αναπηρίας τους, δημιουργώντας 3 μεγάλες κατηγορίες - σωματικές, οπτικές και νοητικές-.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Για τη Jessica Long, μια από τις πιο διακεκριμένες αθλήτριες στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι Αγώνες ήταν ένα δώρο. Είναι μια από τις πιο πολυβραβευμένες Παραολυμπιονίκες —και έχει περισσότερα μετάλλια από τον Ολυμπιονίκη κολυμβητή Michael Phelps. «Δεν ξέρω πού θα με οδηγήσει η ζωή», λέει, «αλλά το Παραολυμπιακό κίνημα μου χάρισε αυτό το, εκπληκτικό ταξίδι».