Τα πορτοκαλί και κόκκινα φρούτα βοηθούν στην πρόληψη της Αλτσχάιμερ

Ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου RUSH αναφέρουν πιθανή συσχέτιση μεταξύ της βιοδραστικής ένωσης πελαργονιδίνη (που δίνει το πορτοκαλί και ερυθρό χρώμα στα φρούτα) και της παρουσίας λιγότερων NFTs στον εγκέφαλο. Τα NFTs προκαλούνται από μη φυσιολογικές αλλαγές, που συμβαίνουν όταν οι πρωτεΐνες Τ συσσωρεύονται στον εγκέφαλο και η παρουσία τους αποτελεί ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά διάγνωσης της Νόσου Αλτσχάιμερ. Τα νέα επιστημονικά ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο Journal of Alzheimer’s Disease.

«Υποψιαζόμαστε ότι οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες της πελαργονιδίνης μπορεί να μειώσουν τη συνολική νευροφλεγμονή, η οποία, με τη σειρά της, μπορεί να μειώσει την παραγωγή κυτοκίνης», δήλωσε η Δρ Julie Schneider, νευροπαθολόγος στο Κέντρο Νόσου Αλτσχάιμερ του Πανεπιστημίου RUSH στο Σικάγο, αναπληρώτρια καθηγήτρια και συγγραφέας της μελέτης.

Οι κυτοκίνες είναι πρωτεΐνες που παράγονται από τα κύτταρα και μπορούν να ρυθμίσουν διάφορες φλεγμονώδεις αποκρίσεις. Η φλεγμονή στον εγκέφαλο έχει συνδεθεί με την παθολογία του Αλτσχάιμερ, όπως οι πλάκες και η σύγχυση. 

«Ενώ η πελαγονιδίνη θα πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω για το ρόλο της στη διατήρηση της υγείας του εγκεφάλου σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, η κατανάλωση φράουλας συνιστά ωστόσο μια απλή προσθήκη στο διατροφολόγιο, που σχεδόν ο καθένας μπορεί να εντάξει», δήλωσε η Puja Agarwal, Ph.D., διατροφολόγος – επιδημιολόγος στο Κέντρο Νόσου Αλτσχάιμερ του RUSH, επίκουρη καθηγήτρια Ιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο του RUSH και συγγραφέας της μελέτης.

Οι ερευνητές του RUSH εξέτασαν τα δεδομένα της διαχρονικής μελέτης MAP του Rush Memory and Aging Project, που ξεκίνησε το 1997, περιλαμβάνοντας άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω, που ήταν κάτοικοι περισσότερων από 40 κοινοτήτων συνταξιούχων στο βόρειο Ιλινόις. Όσοι εγγράφηκαν ήταν κυρίως λευκοί, χωρίς διαγνωσμένη άνοια και όλοι συμφώνησαν να υποβληθούν σε ετήσιες κλινικές αξιολογήσεις όσο ζούσαν και σε αυτοψία εγκεφάλου μετά το θάνατό τους.

Αξιολογήθηκαν τα στοιχεία 575 ατόμων μετά το θάνατό τους, για τα οποία παρέχονταν πλήρεις πληροφορίες αναφορικά με τη διατροφή τους, καθώς και οι αυτοψίες εγκεφάλου που έγιναν μετά τον θάνατό τους. Η μέση ηλικία θανάτου ήταν τα 91,3 έτη. Όπως προέκυψε, συνολικά 120 συμμετέχοντες ήταν φορείς του γονιδίου APOE 4, δηλαδή του ισχυρότερου γενετικού παράγοντα που σχετίζεται με τον κίνδυνο νόσου Αλτσχάιμερ, έναντι 452 ατόμων, που δεν ήταν φορείς του γονιδίου.

Αναφορικά με την αξιολόγηση της διατροφής τους, οι συμμετέχοντες απάντησαν σε ένα ερωτηματολόγιο, που αφορούσε στις διατροφικές συνήθειες που είχαν για έως και 20 χρόνια πριν το θάνατό τους, ενώ μετά το θάνατό τους ακολούθησε μια νευροπαθολογική αξιολόγηση. Κάθε άτομο έλαβε ένα ετήσιο τεστ σχετικά με τη γνωστική ικανότητα σε πέντε τομείς: Επεισοδιακή μνήμη, μνήμη εργασίας, σημασιολογική μνήμη, οπτικοχωρική ικανότητα και ταχύτητα αντίληψης.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Οι ερευνητές προσάρμοσαν άλλους παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη μνήμη και τις δεξιότητες σκέψης, όπως η εκπαίδευση, η ύπαρξη ή μη του γονιδίου APOE 4, τα επίπεδα των βιταμινών Ε και C με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην αλλοιώνουν τα αποτελέσματα. Αυτό που παρατηρήθηκε είναι ότι οι συσχετίσεις μεταξύ των διατροφικών συνηθειών και της Νόσου Αλτσχάιμερ ήταν πιο έντονες στις περιπτώσεις των ανθρώπων που εξ αρχής δεν παρουσίαζαν σημάδια άνοιας.