Ισχύει για όλους ο κανόνας των 8 ποτηριών νερού την ημέρα;

Η ιδέα ότι όλοι πρέπει να πίνουμε 8 ποτήρια την ημέρα είναι μια από τις πιο δημοφιλείς συμβουλές υγείας σε όλο τον κόσμο. Τα μέσα ενημέρωσης, οι φορείς και οι υποστηρικτές της ευεξίας τη χρησιμοποιούν συχνά. Ωστόσο, υπάρχουν ερωτηματικά σχετικά με την επιστημονική βασιμότητα αυτής της σύστασης που παραμένουν ακόμα αναπάντητα. Στην πραγματικότητα, οι ανάγκες ενυδάτωσης μπορεί να ποικίλλουν ευρέως με βάση μια σειρά φυσιολογικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Η ηλικία, το φύλο, το σωματικό βάρος, το επίπεδο δραστηριότητας, η διατροφή, η γενική υγεία, το κλίμα, το υψόμετρο και οι συνήθειες του τρόπου ζωής διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον καθορισμό της ποσότητας νερού που χρειάζεται ένα άτομο. Για παράδειγμα, κάποιος που κάνει σωματική εργασία ή ασκείται σε ζεστό, υγρό περιβάλλον θα χρειαστεί σημαντικά μεγαλύτερη ποσότητα υγρών από κάποιον που κάνει καθιστική ζωή σε ψυχρότερο κλίμα.

Οι Εθνικές Ακαδημίες Επιστημών, Μηχανικής και Ιατρικής των ΗΠΑ (NASEM) συνιστούν συνολική ημερήσια πρόσληψη νερού -συμπεριλαμβανομένου του νερού από ποτά και τρόφιμα- περίπου 3,7 λίτρα για τους άνδρες και 2,7 λίτρα για τις γυναίκες. Συγκεκριμένα, περίπου το 20-30% αυτού του συνόλου προέρχεται συνήθως από τρόφιμα, ενώ το υπόλοιπο παρέχεται από το πόσιμο νερό και άλλα ποτά.

Δεδομένης αυτής της μεταβλητότητας, ο κανόνας «8 ποτήρια την ημέρα» δεν ευθυγραμμίζεται με τα υπάρχοντα επιστημονικά δεδομένα. Αντί να εφαρμόζετε μια ενιαία οδηγία για όλους, οι συστάσεις ενυδάτωσης θα πρέπει να προσαρμόζονται στις ατομικές ανάγκες και περιστάσεις.

Η πρόσφατη βιβλιογραφία υποστηρίζει μια πιο διαφοροποιημένη άποψη για την ενυδάτωση. Η ισορροπία του νερού ρυθμίζεται πρωτίστως από τους περίπλοκους μηχανισμούς ανάδρασης του οργανισμού, συμπεριλαμβανομένων των ωσμοϋποδοχέων και της ορμόνης βαζοπρεσίνης, η οποία προσαρμόζει τη δίψα και τη νεφρική διατήρηση του νερού.

Αυτοί οι μηχανισμοί λειτουργούν αποτελεσματικά στα περισσότερα υγιή άτομα, επιτρέποντας στον οργανισμό να διατηρήσει την ομοιόσταση.

Επιπλέον, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) και άλλες αρχές δημόσιας υγείας αναγνωρίζουν ότι οι ανάγκες ενυδάτωσης πρέπει να αξιολογούνται με βάση ορισμένους παράγοντες, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή σε ευάλωτους πληθυσμούς όπως παιδιά, ηλικιωμένους και άτομα με χρόνιες παθήσεις.

Ορισμένες μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι η πρόσληψη νερού πάνω από τις βασικές ανάγκες μπορεί να προσφέρει ορισμένα μεταβολικά οφέλη, όπως βελτιωμένη νεφρική λειτουργία και καλύτερο έλεγχο του σωματικού βάρους. Ωστόσο, αυτά τα οφέλη είναι πιο εμφανή σε συγκεκριμένους πληθυσμούς ή υπό ελεγχόμενες παρεμβάσεις.

Άλλοι έχουν τονίσει ότι τόσο η αφυδάτωση όσο και η υπερβολική ενυδάτωση μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές κλινικές επιπλοκές, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για ισορροπία.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Σε κάθε περίπτωση, η σύγχρονη επιστημονική κατανόηση συνηγορεί υπέρ μιας προσαρμοσμένης προσέγγισης που βασίζεται στις ατομικές ανάγκες και καθοδηγείται από φυσιολογικές ενδείξεις όπως η δίψα και το χρώμα των ούρων.