Μεγάλη η συμβολή των ηλικιωμένων στη διατήρηση του ανθρώπινου είδους

11 Ιουλίου 2022, 10:00

Σε μια εργασία που δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences, ο καθηγητής Ανθρωπολογίας του UC Santa Barbara, Michael Gurven, με το μεταδιδακτορικό συνεργάτη του UCSB, Raziel Davison, αμφισβητούν την άποψη ότι η δύναμη της φυσικής επιλογής – δηλαδή της διαδικασίας εξέλιξης των ειδών μέσω της οποίας οι οργανισμοί που είναι καλύτερα προσαρμοσμένοι στο περιβάλλον αφήνουν περισσότερους απογόνους – στους ανθρώπους πρέπει να μειωθεί στο μηδέν μόλις ολοκληρωθεί η αναπαραγωγή.

Συγκεκριμένα, ισχυρίζονται ότι η μεγάλη διάρκεια ζωής μετά την αναπαραγωγή δεν οφείλεται μόνο στις πρόσφατες εξελίξεις στην υγεία και την ιατρική. «Η δυνατότητα για μακροζωία είναι μέρος αυτού που είμαστε ως άνθρωποι, ένα εξελιγμένο χαρακτηριστικό της πορείας ζωής», δήλωσε ο Gurven.

Για παράδειγμα, μια από τις κορυφαίες ιδέες για την ανθρώπινη μακροζωία ονομάζεται Υπόθεση της Γιαγιάς - η ιδέα ότι οι γιαγιάδες μπορούν να αυξήσουν τη φυσική τους κατάσταση βοηθώντας στη βελτίωση της επιβίωσης των εγγονιών τους, επιτρέποντας έτσι στις κόρες τους να κάνουν περισσότερα παιδιά.

Στην εργασία τους, οι ερευνητές παίρνουν τον πυρήνα αυτής της ιδέας και δείχνουν ότι επίσης έχει παίξει θεμελιώδη ρόλο στη δύναμη της επιλογής σε διαφορετικές ηλικίες. Η κοινή χρήση τροφίμων σε μη βιομηχανικές κοινωνίες είναι ίσως το πιο προφανές παράδειγμα.

«Χρειάζονται έως και δύο δεκαετίες από τη γέννηση πριν οι άνθρωποι παράγουν περισσότερη τροφή από αυτή που καταναλώνουν», είπε ο Gurven, ο οποίος έχει μελετήσει την οικονομία και τη δημογραφία του Tsimané και άλλων αυτόχθονων ομάδων της Νότιας Αμερικής. Πρέπει να προμηθευτείτε και να μοιραστείτε πολλά τρόφιμα για να φτάσετε τα παιδιά στο σημείο να μπορούν να τα βγάλουν πέρα και να είναι παραγωγικά μέλη της ομάδας. Οι ενήλικες καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος αυτής της ανάγκης με την ικανότητά τους να αποκτούν περισσότερη τροφή από αυτή που χρειάζονται για τους εαυτούς τους, μια στρατηγική προμήθειας που υφίστατο στις προβιομηχανικές κοινωνίες για αιώνες και εντοπίζεται και στις βιομηχανικές κοινωνίες.

«Στο μοντέλο μας, το μεγάλο πλεόνασμα που παράγουν οι ενήλικες βοηθά στη βελτίωση της επιβίωσης και της γονιμότητας των στενών συγγενών, καθώς και άλλων μελών της ομάδας που μοιράζονται αξιόπιστα το φαγητό τους», είπε ο Davison. «Από το πρίσμα της παραγωγής τροφίμων και των επιπτώσεών της, αποδεικνύεται ότι η έμμεση αξία φυσικής κατάστασης των ενηλίκων είναι επίσης υψηλότερη μεταξύ των ενηλίκων σε αναπαραγωγική ηλικία.

Αλλά χρησιμοποιώντας δημογραφικά και οικονομικά δεδομένα από πολλούς κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες και κηπουρούς, διαπιστώνουμε ότι το πλεόνασμα που παρέχεται από ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας δημιουργεί επίσης θετική επιλογή για την επιβίωσή τους. Υπολογίζουμε ότι όλη αυτή η επιπλέον φυσική κατάσταση στα τέλη της ενηλικίωσης αξίζει έως και μερικά επιπλέον παιδιά".