Έρπης γεννητικών οργάνων: Υπάρχει και αυτό το είδος
28 Νοεμβρίου 2024, 18:00
Ο έρπης γεννητικών οργάνων προκαλείται από τον ιό του απλού έρπητα (HSV). Υπάρχουν δύο τύποι του ιού: Ο ιός του απλού έρπητα τύπου-1 (HSV-1) και ο ιός του απλού έρπητα τύπου-2 (HSV-2). Είναι συγγενικοί ιοί αλλά έχουν διαφορετική κλινική πορεία. Ωστόσο και οι δύο τύποι μπορούν να προσβάλουν τα γεννητικά όργανα και την περιοχή του πρωκτού όπως ακριβώς συμβαίνει με τα χείλη στο στόμα, τα δάχτυλα του χεριού αλλά και τη μύτη. Συγκαταλέγεται πάντως στα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.
Ο ιός του απλού έρπητα τύπου-1 (HSV-1) προκαλεί τον επιχείλιο έρπητα, αλλά προκαλεί συχνά και τον έρπητα των γεννητικών οργάνων. Ο ιός μπορεί να εισέλθει στο σώμα μέσω των μαλακών ιστών (βλεννογόνων) του στόματος, του κόλπου, του ορθού, της ουρήθρας και του έσω πετάλου της ακροποσθίας. Μπορεί επίσης να εισέλθει από μικρές εκδορές στην επιφάνεια του δέρματος.
Στις γυναίκες, οι βλάβες εντοπίζονται στο εσωτερικό του κόλπου, καθώς και στα μικρά και μεγάλα χείλη του αιδοίου. Στους άνδρες, εντοπίζονται κατά μήκος του πέους και στην περιοχή του όσχεου. Βλάβες μπορεί να εντοπισθούν και στα δύο φύλα στους μηρούς, στους γλουτούς και περιμετρικά του πρωκτού.
Πριν ξεκινήσει η εμφάνισή τους, μπορεί να παρατηρηθεί αίσθημα κνησμού ή πόνου, το οποίο σταδιακά εντείνεται. Οι βλάβες σταδιακά θα σχηματίσουν μια κρούστα και θα υποχωρήσουν μετά από μερικές ημέρες ακόμα και χωρίς θεραπεία. Ωστόσο ο ιός του έρπητα θα παραμείνει εκεί...
Όσο υπάρχει η βλάβη μπορεί να διαγνωστεί το είδος του ιού με καλλιέργεια που είναι εξέταση με υψηλή ειδικότητα αλλά χαμηλή ευαισθησία. Η καλλιέργεια επίσης απαιτεί αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι την λήψη των αποτελεσμάτων. Ο άμεσος ανοσοφθορισμός είναι ταχύτερος από τη καλλιέργεια με μεγάλη ειδικότητα αλλά επίσης με χαμηλή ευαισθησία. Τέλος, η ανίχνευση αντισωμάτων έναντι της γλυκοπρωτεΐνης G στον ορό του ασθενούς είναι μια εξέταση με αρκετά μεγάλη ειδικότητα και ευαισθησία, η οποία και συχνά προτιμάται έναντι των άλλων μεθόδων.
Η θεραπεία εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της συχνότητας των υποτροπών, της σοβαρότητας τους, το κατά πόσο πάσχει παράλληλα και ο σύντροφος από τον ίδιο ιό. Για τους ασθενείς με λίγες ή ελαφρά συμπτωματικές υποτροπές η θεραπεία δεν είναι πάντα απαραίτητη. Ωστόσο υπάρχουν αντιικά από στόματος και σε τοπικές αλοιφές.