Τα παιδιά που εκτίθενται σε υψηλότερα επίπεδα φθορίου έχουν χαμηλότερο IQ
09 Ιανουαρίου 2025, 16:00
Έρευνα 9 ετών που εξετάζει τη σχέση μεταξύ φθορίου και νοημοσύνης στα παιδιά καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, καθώς τα επίπεδα φθορίου αυξάνονται, το IQ μειώνεται. Ειδικότερα, η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό JAMA Pediatrics, διεξήχθη από επιστήμονες στο Εθνικό Πρόγραμμα Τοξικολογίας της κυβέρνησης των ΗΠΑ, το οποίο αξιολογεί τις χημικές ουσίες και άλλα πράγματα στα οποία εκτίθενται οι άνθρωποι, όπως η ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων, ως προς τη δυνατότητά τους να βλάψουν την υγεία. Ξεκίνησε το 2015 και υποβλήθηκε σε αρκετούς γύρους αναθεωρήσεων, σε μια διαδικασία, για την οποία ορισμένοι αναφέρουν πως υπάρχει περίπτωση να είχε σκοπό να καθυστερήσει τη δημόσια κυκλοφορία της.
Το φθόριο είναι ένα φυσικό ορυκτό που βρίσκεται στο έδαφος, τα πετρώματα και το νερό σε διάφορες ποσότητες. Είναι επίσης υποπροϊόν της παραγωγής λιπασμάτων. Μετά από σύσταση των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, πολλές πόλεις έχουν προσθέσει φθόριο στο επεξεργασμένο πόσιμο νερό τους εδώ και δεκαετίες για να προστατεύσουν τα δόντια από τερηδόνα. Το φθόριο κάνει επίσης τα δόντια πιο ανθεκτικά στο οξύ και παρεμποδίζει την ικανότητα των βακτηρίων να διαβρώνουν τα δόντια.
Σε ορισμένα μέρη, συμπεριλαμβανομένων περιοχών που έχουν νερό πηγαδιών που είναι φυσικά πλούσιο σε φθόριο, τα παιδιά προσελάμβαναν τόσο πολύ φθόριο που αυτό δημιουργούσε ραβδώσεις και κηλίδες στα δόντια τους. Το 2015, το HHS μείωσε τα συνιστώμενα επίπεδα φθορίου στο πόσιμο νερό από 0,7 μέρη ανά εκατομμύριο σε 1,2 μέρη ανά εκατομμύριο σε 0,7 μέρη ανά εκατομμύριο, για την πρόληψη της φθορίωσης.
Κάθε 1 μέρος ανά εκατομμύριο αύξηση του φθορίου στα ούρα – μία μονάδα μέτρησης του συνόλου των πηγών φθορίου στον ανθρώπινο οργανισμό – συσχετίστηκε με πτώση περίπου 1 μονάδας στη βαθμολογία IQ ενός παιδιού, κατέληξε η ανασκόπηση.
Αν και μια τέτοια επίδραση μπορεί να φαίνεται μικρή για κάθε άτομο, σε ευρύτερη κλίμακα, σημειώνουν οι συγγραφείς της μελέτης, οι συνέπειες είναι σημαντικές, ειδικά για εκείνους που είναι ευάλωτοι λόγω παραγόντων κινδύνου, όπως η φτώχεια και η διατροφή.
«Μια μείωση κατά 5 μονάδες στο IQ ενός πληθυσμού θα διπλασίαζε σχεδόν τον αριθμό των ατόμων που ταξινομούνται ως άτομα με διανοητική αναπηρία», γράφουν στα συμπεράσματά τους.
«Τα στοιχεία είναι επαρκή, αλλά το συμπέρασμα δεν είναι οριστικό», λέει ο Δρ. Bruce Lanphear, επιδημιολόγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Simon Fraser στον Καναδά.
