Μήπως ήρθε η ώρα να συστηθούμε με το σώμα μας;

30 Ιανουαρίου 2020, 09:10

Δεν είναι σπάνιο ορισμένοι άνθρωποι που είναι αντικειμενικά αδύνατοι να κάνουν συνεχώς δίαιτα για να βελτιώσουν την εικόνα τους την ώρα που κάποιοι άλλοι εμφανώς παχύσαρκοι λένε "μια χαρά είμαι, σε όποιον αρέσω". Αυτό που συμβαίνει είναι ότι δεν έχουμε όλοι την σωστή εικόνα για το σώμα μας. Άλλο δείχνει ο καθρέπτης, κι άλλο "βλέπει" η ψυχή!

Από την επικίνδυνη ψυχογενή ανορεξία, που είναι μια διατροφική διαταραχή με ψυχιατρικό υπόβαθρο η οποία μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο από ασιτία, ως την συνηθισμένη "κακή εικόνα σώματος" που έχουν πολλοί νέοι και μεγαλύτεροι άνθρωποι, η μη αντικειμενική αντιμετώπιση του εαυτού μας αποτελεί ψυχολογικό πρόβλημα.

Κι ενώ οι μικρές αποκλίσεις από το "αντικειμενικό", δηλαδή οι άλλοι να μας θεωρούν φυσιολογικούς και εμείς να "βλέπουμε" ότι πρέπει να χάσουμε 3 κιλά, δεν μπορεί να οδηγήσει συνήθως σε σοβαρά προβλήματα, η μεγάλη απόκλιση του υποκειμενικού από το αντικειμενικό, είναι σίγουρα αντικείμενο έρευνας από ψυχολόγο.

Το πρόβλημα κρύβει από πίσω του χαμηλή αυτοεκτίμηση και κατάθλιψη. Κρύβει εσωτερικό πόνο και απόρριψη. Και όταν λαμβάνει διαστάσεις, είναι αδύνατον να το αντιμετωπίσουμε μόνοι μας χωρίς την βοήθεια ειδικού. Εξάλλου, όπως αναφέρεται στη μελέτη που έκαναν μέσα στον τρέχοντα μήνα στο Griffith University’s (Australia) με επικεφαλής την Δρ Laura Uhlmann, οι γυναίκες "βομβαρδίζονται από πρότυπα πολύ αδύνατων κοριτσιών σε σημείο που ακόμα και οι πιο ισορροπημένες, κλονίζονται κάποιες φορές". Κι αν στην εφηβεία, η σχέση με τη μητέρα δεν είναι καλή, το κορίτσι είναι εύκολο να αναπτύξει ψυχογενή ανορεξία ή και ψυχογενή βουλιμία.

Από τη διαταραχή υποφέρουν συνήθως νέες γυναίκες και πολύ σπανιότερα μεσήλικες γυναίκες και άνδρες. Η θεραπεία στις ψυχογενείς διαταραχές πρέπει να γίνει βασικά από ψυχολόγο ή ψυχίατρο ο οποίος πολλές φορές συναντά μαζί μητέρα και κόρη. Ο ειδικός διατροφής θα επέμβει παράλληλα και συμπληρωματικά αλλά αν το κορίτσι δεν δεχτεί ότι πρέπει να αρχίσει να αγαπάει το σώμα του και να το θρέφει, τίποτα δεν θα γίνει...

Σε πιο ήπιες περιπτώσεις, που το άτομο παρασύρεται από διαφημίσεις και τα πρότυπα που προβάλλει ο χώρος της μόδας, αλλά δεν φτάνει στο σημείο να αρνείται την τροφή, χρειάζεται πάλι η στήριξη από ψυχολόγο για να ξεπεραστεί το πρόβλημα πιο γρήγορα.

Να καταλάβει δηλαδή ότι δεν είναι τα κιλά που φταίνε για τις ατυχίες και τα προβλήματά του. Και δεν πρόκειται να γίνουν όλα ονειρικά αν αδυνατίσει. Το πρόβλημα είναι βαθύτερο και αφορά την εικόνα που έχουμε συνολικά για τον εαυτό μας και την ζωή. Απλά "ξεσπάμε" στο φαγητό.

ΠΗΓΗ

Griffith University

Μαρία Τσιλιμιγκάκη