Μελέτη εστιάζει στην καταστολή των τρομακτικών αναμνήσεων

28 Απριλίου 2022, 10:00

Τραγικά γεγονότα όπως πόλεμοι, σεισμοί και ατυχήματα δημιουργούν τρομακτικές αναμνήσεις στον εγκέφαλό μας. Αυτές οι αναμνήσεις συνεχίζουν να μάς στοιχειώνουν ακόμη και χρόνια μετά το συμβάν. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Επιστημών του Τόκιο (TUS) μπόρεσαν να κατανοήσουν τους μηχανισμούς που εμπλέκονται στην επιλεκτική καταστολή των τρομακτικών αναμνήσεων, η οποία ονομάζεται "εξαφάνιση του φόβου". Οι μελετητές, οι οποίοι στο παρελθόν είχαν αποδείξει την εξαφάνιση του φόβου σε ποντίκια, χρησιμοποιώντας τη χημικά συντιθέμενη ένωση "KNT-127", εντόπισαν τον υποκείμενο μηχανισμό της δράσης αυτής της ένωσης.

Ο καθηγητής Akiyoshi Saitoh, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, και καθηγητής στο TUS, δήλωσε: "Τα φάρμακα που θεραπεύουν ασθένειες που σχετίζονται με το φόβο, όπως το άγχος και η διαταραχή μετατραυματικού στρες πρέπει να μπορούν να βοηθήσουν στην εξάλειψη του φόβου. Έχουμε αναφέρει προηγουμένως ότι η KNT-127 διευκολύνει την εξάλειψη του φόβου."

"Ερευνήσαμε τον μοριακό μηχανισμό της καταστολής των αναμνήσεων φόβου με τη μεσολάβηση KNT-127. Χορηγήσαμε την KNT-127 σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου και εντοπίσαμε τις περιοχές που εμπλέκονται στην προώθηση της εξαφάνισης του φόβου μέσω της ενεργοποίησης των υποδοχέων δέλτα", εξηγεί ο Δρ Daisuke Yamada, συν- συγγραφέας της μελέτης και επίκουρος καθηγητής στο TUS.

Χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο ποντικιού, η ερευνητική ομάδα πραγματοποίησε δοκιμή στα πειραματόζωα. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του φόβου, τα ποντίκια μαθαίνουν να συνδέουν ένα συγκεκριμένο ουδέτερο εξαρτημένο ερέθισμα με ένα ανεξάρτητο αποτρεπτικό ερέθισμα (π.χ. ένα ήπιο ηλεκτρικό σοκ στο πόδι) και δείχνουν μια εξαρτημένη απόκριση φόβου (π.χ. πάγωμα).

Στη συνέχεια, τα ποντίκια εκτέθηκαν ξανά στον θάλαμο προετοιμασίας για 6 λεπτά ως μέρος της εκπαίδευσης κατά της εξαφάνισης. Εν τω μεταξύ, έγινε μικροέγχυση της "KNT-127" σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, 30 λεπτά πριν από την επανέκθεση. Οι περιοχές του εγκεφάλου που υποβλήθηκαν σε θεραπεία περιελάμβαναν τον βασεοπλάγιο πυρήνα της αμυγδαλής (BLA), τον ιππόκαμπο (HPC) και τις προκαταρκτικές (PL) ή υποπεριοχές (IL) του έσω προμετωπιαίου φλοιού.

Την επόμενη μέρα, τα ποντίκια που υποβλήθηκαν σε θεραπεία εκτέθηκαν ξανά στον θάλαμο για 6 λεπτά για έλεγχο μνήμης. Το κατασταλτικό φόβου "KNT-127" που εγχύθηκε στο BLA και το IL, αλλά όχι στο HPC ή στο PL, μείωσε σημαντικά το πάγωμα ως αντίδραση κατά την επανέκθεση. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν παρατηρήθηκε σε ποντίκια που δεν έλαβαν τη θεραπεία KNT-127.

Ο Δρ Hiroshi Nagase, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Tsukuba και συν-συγγραφέας της μελέτης, καταλήγει: "Καταφέραμε να δημιουργήσουμε την KNT-127 διαχωρίζοντας με επιτυχία δράσεις που προκαλούν σπασμούς και καταληψία, κάτι που ήταν μέχρι στιγμής εξαιρετικά δύσκολο. Τα ευρήματά μας θα παρέχουν χρήσιμες και σημαντικές πληροφορίες για την ανάπτυξη θεραπειών βασισμένων σε στοιχεία με έναν νέο μηχανισμό δράσης, που στοχεύει στην DOP".