Κατάθλιψη και θερμοκρασία: Μία νέα προσέγγιση

Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Scientific Reports, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα άτομα με κατάθλιψη έχουν κατά μέσον όρο υψηλότερη θερμοκρασία σώματος. Το συμπέρασμα αυτό, σύμφωνα με τους ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο (UCSF), υποδηλώνει ότι η μείωση της θερμοκρασίας των ατόμων με την εν λόγω ψυχική διαταραχή, θα μπορούσε να έχει όφελος για την ψυχική υγεία.

Η ομάδα ανέλυσε στοιχεία από περισσότερους από 20.000 συμμετέχοντες από 106 χώρες. Επί επτά μήνες οι συμμετέχοντες φορούσαν μια συσκευή που μετρά τη θερμοκρασία του σώματος, ενώ αντίστοιχα ανέφεραν καθημερινά τη θερμοκρασία του σώματός τους και τα συμπτώματα της κατάθλιψης.

Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε ότι κάθε φορά που είχαν επιδείνωση των συμπτωμάτων κατάθλιψης, οι συμμετέχοντες παρουσίαζαν και υψηλότερες θερμοκρασίες σώματος. Τα δεδομένα για τη θερμοκρασία του σώματος, έδειξαν επίσης τάση προς υψηλότερες βαθμολογίες κατάθλιψης σε άτομα των οποίων η θερμοκρασία είχε μικρότερη διακύμανση κατά τη διάρκεια ενός 24ωρου, αλλά το εύρημα αυτό δε θεωρήθηκε ιδιαίτερα σημαντικό.

Τα ευρήματα "ρίχνουν φως στο πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει μια νέα μέθοδος θεραπείας της κατάθλιψης", δήλωσε η Δρ Ashley Mason, Ph.D., επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και αναπληρώτρια καθηγήτρια Ψυχιατρικής στο Ινστιτούτο Νευροεπιστημών Weill του UCSF. Υπάρχουν μερικές μελέτες, που έχουν διαπιστώσει ότι η χρήση υδρομασάζ ή σάουνας, μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα της κατάθλιψης, πιθανώς ενεργοποιώντας το σώμα για να ρίξει τη θερμοκρασία του, μέσω της εφίδρωσης.

«Παραδόξως, η αύξηση της θερμοκρασίας των ανθρώπων, μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της θερμοκρασίας του σώματος, η οποία διαρκεί περισσότερο από την απλή άμεση μείωσης της θερμοκρασίας των ανθρώπων, όπως με ένα παγωμένο μπάνιο.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Τι θα συμβεί, όμως, αν μπορούμε να παρακολουθήσουμε τη θερμοκρασία του σώματος των ανθρώπων με κατάθλιψη για να χρονομετρήσουμε σωστά τις θεραπείες που βασίζονται στη θερμότητα;», αναρωτιέται η Δρ Mason, η οποία είναι κλινική ψυχολόγος στο Κέντρο Ολοκληρωμένης Υγείας Osher του UCSF.