Η ντοπαμίνη συμβάλλει καθοριστικά στη διατήρηση της αγάπης

Ο εγκέφαλος παράγει περισσότερη ντοπαμίνη, την ορμόνη που προκαλεί την ευχαρίστηση, όταν λαχταράμε να συναντηθούμε ή είμαστε με το σύντροφό μας, σύμφωνα με νέα έρευνα. Ωστόσο, όταν χωρίζουμε, το μοναδικό αυτό «χημικό αποτύπωμα» εξαφανίζεται! Η σχετική μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Current Biology, επικεντρώνεται γύρω από τα Microtus ochrogaster, τα οποία ανήκουν στο 3% έως 5% των θηλαστικών που δημιουργούν μονογαμικούς δεσμούς.

Όπως οι άνθρωποι, έτσι κι αυτά τα τρωκτικά, τείνουν να ζευγαρώνουν μακροπρόθεσμα, να μοιράζονται τη φωλιά τους, να μεγαλώνουν από κοινού τους απογόνους τους και να βιώνουν κάτι που μπορούμε να παρομοιάσουμε με την ανθρώπινη θλίψη όταν χάνουν τον σύντροφό τους. Μελετώντας τα τρωκτικά αυτά, η ανώτερη συγγραφέας Zoe Donaldson, αναπληρώτρια καθηγήτρια συμπεριφορικής νευροεπιστήμης στο CU Boulder, επιδιώκει να κατανοήσει περαιτέρω το τι συμβαίνει μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο σε ό,τι αφορά τις ερωτικές σχέσεις.

Η νέα μελέτη δείχνει για πρώτη φορά ότι ο νευροδιαβιβαστής ντοπαμίνη, διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο προκειμένου να διατηρηθεί η αγάπη μεταξύ ενός ζευγαριού ζωντανή. «Αυτή η έρευνα δείχνει ότι ορισμένοι άνθρωποι αφήνουν ένα μοναδικό χημικό αποτύπωμα στον εγκέφαλό μας, που μας οδηγεί να διατηρήσουμε αυτούς τους δεσμούς με την πάροδο του χρόνου».

Για τη μελέτη, η Donaldson και οι συνάδελφοί της χρησιμοποίησαν νευροαπεικόνιση τελευταίας τεχνολογίας για να μετρήσουν, σε πραγματικό χρόνο, τι συμβαίνει στον εγκέφαλο καθώς ένα τρωκτικό προσπαθεί να προσεγγίσει το σύντροφό του.

Σε ένα άλλο πείραμα, ένα ζεύγος τρωκτικών παρέμεινε χωριστά για 4 εβδομάδες - μια αιωνιότητα στη ζωή ενός τρωκτικού -, αρκετό καιρό για να βρουν άλλον σύντροφο στη φύση. Όταν το ζευγάρι επανενώθηκε, θυμήθηκαν ο ένας τον άλλον, αλλά το χαρακτηριστικό κύμα ντοπαμίνης τους είχε σχεδόν εξαφανιστεί. Ουσιαστικά, αυτό το αποτύπωμα της επιθυμίας είχε φύγει.

«Θεωρούμε ότι αυτό είναι ένα είδος επαναφοράς στον εγκέφαλο που επιτρέπει στο ζώο να συνεχίσει και ενδεχομένως να δημιουργήσει έναν νέο δεσμό», είπε η ερευνήτρια. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει ένα καλό νέο για τους ανθρώπους που έχουν υποστεί έναν επώδυνο χωρισμό ή ακόμη και έχασαν έναν σύζυγο, υποδηλώνοντας ότι ο εγκέφαλος έχει έναν εγγενή μηχανισμό για να μας προστατεύει από την ανεκπλήρωτη αγάπη.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Ωστόσο, οι συγγραφείς τονίζουν ότι απαιτείται περισσότερη έρευνα για να καθοριστεί το κατά πόσο τα ευρήματα αυτά μπορούν να εφαρμοστούν αναλογικά και στους ανθρώπους.