Εάν θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι, πρέπει να προσπαθούμε διαρκώς

Μπορούμε να μάθουμε να είμαστε ευτυχισμένοι, αλλά λαμβάνουμε μόνιμα οφέλη μόνο αν συνεχίσουμε να προσπαθούμε, όπως αποκάλυψε μια πρώτη στο είδος της μελέτη. Ειδικότερα, μία ομάδα πίσω από το μάθημα «Science of Happiness» του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, είχε ήδη ανακαλύψει ότι η διδασκαλία των πιο πρόσφατων επιστημονικών μελετών για την ευτυχία, δημιούργησε μια αξιοσημείωτη βελτίωση στην ευημερία. Ωστόσο, η τελευταία τους μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτές οι προσπάθειες για ευημερία είναι βραχύβιες, εκτός εάν οι συνήθειες που απέκτησαν οι συμμετέχοντες στο μάθημα - όπως η ευγνωμοσύνη, η άσκηση, ο διαλογισμός ή το να κρατούν ημερολόγιο - διατηρηθούν μακροπρόθεσμα.

Ο επικεφαλής συγγραφέας, καθηγητής, Bruce Hood, δήλωσε: "Είναι σαν να πηγαίνουμε στο γυμναστήριο - δεν μπορούμε να περιμένουμε να πάμε μια φορά και να είμαστε σε φόρμα για πάντα. Όπως και με τη σωματική υγεία, πρέπει να εργαζόμαστε συνεχώς για την ψυχική μας υγεία, διαφορετικά η πρόοδος θα είναι προσωρινή".

Το μάθημα Επιστήμης της Ευτυχίας του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, που ξεκίνησε το 2018, ήταν το πρώτο του είδους του στο Ηνωμένο Βασίλειο. Δεν περιλαμβάνει εξετάσεις ή εργασίες και διδάσκει στους μαθητές τα ευρήματα των πιο πρόσφατων μελετών ψυχολογίας και νευροεπιστήμης.

Οι μαθητές που παρακολούθησαν το μάθημα ανέφεραν βελτίωση της ευημερίας τους κατά 10 έως 15%.

Όμως, μόνο εκείνοι που συνέχισαν να εφαρμόζουν μακροπρόθεσμα όσα έμαθαν στο μάθημα, διατήρησαν αυτή τη βελτιωμένη ευημερία όταν ερωτήθηκαν 2 χρόνια μετά.

Μάλιστα, σύμφωνα με το περιοδικό Higher Education, το μάθημα αυτό είναι το πρώτο που παρακολουθεί την ευημερία των φοιτητών σε ένα μάθημα ευτυχίας πολύ μετά τη λήξη της περιόδου διδασκαλίας του.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Ο καθηγητής Hood κατέληξε: «Αυτή η μελέτη δείχνει ότι το να κάνουμε απλώς ένα μάθημα - είτε στο γυμναστήριο, είτε σε ένα μάθημα ευτυχίας που βασίζεται σε στοιχεία όπως το δικό μας - είναι μόνο η αρχή: πρέπει να δεσμευτούμε να χρησιμοποιούμε αυτά που μαθαίνουμε σε τακτική βάση.