Βρέθηκε και κάτι θετικό για την ενασχόληση με τα βιντεοπαιχνίδια

Μελέτη από το Ανοικτό Πανεπιστήμιο της Καταλονίας (UOC) έδειξε ότι τα βιντεοπαιχνίδια κατά την παιδική ηλικία μπορούν να φανούν ευεργετικά προς τη γνωστική ικανότητα στο μέλλον. Αλλά πάντα υπό την προϋπόθεση ότι το παιδί δεν περνά όλο τον ελεύθερο χρόνο του με αυτά αλλά ότι τα χρησιμοποιεί με μέτρο.

Μάλιστα παλαιότερες μελέτες έχουν εντοπίσει τον τρόπο με τον οποίο τα βιντεοπαιχνίδια μπορούν να οδηγήσουν σε διαρθρωτικές αλλαγές στον εγκέφαλο, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης του μεγέθους ορισμένων περιοχών ή σε λειτουργικές αλλαγές, όπως η ενεργοποίηση των περιοχών που είναι υπεύθυνες για την προσοχή ή τις οπτικές χωρικές δεξιότητες (οπτική αντίληψη).

Στη νέα μελέτη διάρκειας ενός μήνα που δημοσιεύτηκε στο Frontiers in Human Neuroscience, συμμετείχαν 27 εθελοντές 18 έως 40 ετών, με κάποιου βαθμού ή μηδενική εμπειρία από βιντεοπαιχνίδια, στους οποίους οι ερευνητές ανέλυσαν τις γνωστικές δεξιότητες, συμπεριλαμβανομένης της μνήμης εργασίας (λειτουργική μνήμη), σε τρία χρονικά σημεία: πριν ξεκινήσουν ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης στα βιντεοπαιχνίδια, στο τέλος της εκπαίδευσης και δεκαπέντε ημέρες αργότερα. Το βιντεοπαιχνίδι που χρησιμοποιήθηκε ήταν το Super Mario 64 της Nintendo.

Επιπλέον, οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε δέκα συνεδρίες διακρανιακής μαγνητικής διέγερσης, μιας μη επεμβατικής τεχνικής διέγερσης του εγκεφάλου με την παραγωγή μαγνητικών πεδίων από την επιφάνεια, το τριχωτό της κεφαλής.

Όπως αποδείχτηκε, όσοι ήταν μανιώδεις χρήστες βιντεοπαιχνιδιών κατά την εφηβεία είχαν καλύτερη απόδοση ως προς τις λειτουργίες της μνήμης που απαιτούν διανοητική συγκράτηση και διαχείριση πληροφοριών για να έχουν αποτέλεσμα, παρά την αποχή τους από αυτά μετά την ενηλικίωση ενώ όσοι είχαν μηδενική εμπειρία ως παιδιά, δεν επωφελήθηκαν από την εκπαίδευση στα βιντεοπαιχνίδια και ήταν πιο αργοί στη διαχείριση των άσχετων ερεθισμάτων, εύρημα σύμφωνο με προηγούμενες μελέτες

Η έρευνα αποτελεί τμήμα της διατριβής του Marc Palaus με διδακτορικό τίτλο από το Ανοικτό Πανεπιστήμιο της Καταλονίας, υπό την επίβλεψη των Elena Muñoz και Diego Redolar από τη Σχολή Επιστημών Υγείας του UOC.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Ωστόσο διαφορετικά ήδη βιντεοπαιχνιδιών μπορούν να επηρεάσουν τις γνωστικές λειτουργίες με άλλο τρόπο. Σύμφωνα με τον Δρ Palaus, το κοινό γνώρισμα σχεδόν σε όλα είναι τα στοιχεία που μαγνητίζουν το ενδιαφέρον και το επίπεδο δυσκολίας που συνήθως ανεβαίνει, καθιστώντας την ενασχόληση με τα βιντεοπαιχνίδια μια συνεχή πρόκληση. «Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά» εξήγησε «είναι αρκετά για να τα μετατρέψουν σε μια ελκυστική και παρακινητική δραστηριότητα η οποία, με τη σειρά της, απαιτεί συνεχή και έντονη χρήση των πόρων του εγκεφάλου μας».