Καλύτερα να μελετάμε και να εργαζόμαστε στο μπαλκόνι ή την αυλή

Αφού έλαχε στη γενεά μας η δοκιμασία της πανδημίας και πολλοί αναγκαζόμαστε να εργαζόμαστε ή να μελετάμε από το σπίτι, ας εκμεταλλευτούμε την συγκυρία όσο καλύτερα μπορούμε. Προς αυτήν την κατεύθυνση, μπορεί να βοηθήσει έρευνα που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Cell Reports από ομάδα του Κολεγίου Οπτομετρίας του Πανεπιστημίου SUNY (State University of New York).

Όπως αναφέρει, η συνήθεια της ανάγνωσης υπό το δυνατό ηλιακό φως σε εξωτερικούς χώρους, διεγείρει τον οπτικό εγκέφαλο και βοηθά να διακρίνουμε καλύτερα τα γράμματα αλλά και συνολικά την όραση. Η εξήγηση βρίσκεται στην αυξημένη αντίθεση της φωτεινότητας.

Η αντίθεση είναι μια αισθητηριακή ιδιότητα που καθιστά πιο ευκρινή τα διάφορα ερεθίσματα, τα κάνει να ξεχωρίζουν. Έχει χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο από πλείστους συγγραφείς, σχεδιαστές και μουσικούς για την έμφαση σε γραπτά κείμενα, οπτικές απεικονίσεις ή μελωδίες. Στην όραση, η αντίθεση της φωτεινότητας αφορά τη διαφορά στην ένταση του φωτός μεταξύ ενός ερεθίσματος και του περιβάλλοντός του. Χαρακτηριστικά, πρόκειται για την ιδιότητα που κάνει έναν γκρίζο χαρακτήρα να ξεχωρίζει λιγότερο σε μια λευκή κόλλα χαρτί από έναν μαύρο.

Επί δεκαετίες, η έρευνα σχετικά με την όραση λάμβανε ως δεδομένο ότι η παραπάνω αντίθεση στο λευκό χαρτί και τους χαρακτήρες παραμένει αναλλοίωτη στο δυνατό φως της υπαίθρου και στο αμυδρό ενός δωματίου. Επρόκειτο για ευλογοφανή υπόθεση, διαφορετικά ένας μαύρος χαρακτήρας στον εσωτερικό χώρο θα φαινόταν λευκός στον εξωτερικό, αφού θα αντανακλούσε περισσότερο φως.

Τη θεωρία αυτή κατέρριψαν ερευνητές με επικεφαλής τον Δρ Hamed Rahimi-Nasrabadi, χαρακτηρίζοντάς την πέρα από λανθασμένη και επικίνδυνη, αφενός για την πορεία της συνολικής μελέτης επί του θέματος εξαιτίας σφαλμάτων στις μετρήσεις, αφετέρου στην εκτίμηση της κλινική εικόνας των ματιών, η οποία σε πολλούς τομείς στηρίζεται στην οπτική σύλληψη της αντίθεσης.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Όπως εξηγούν οι ερευνητές, η παρανόηση στον τρόπο που λειτουργεί η αντίθεση της φωτεινότητας μπορεί να οδηγήσει σε ανακριβείς μετρήσεις της οπτικής ευαισθησίας, την εξήγηση της αντίθεσης στις εικόνες του κλινικού ελέγχου καθώς και τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό χώρων που προορίζονται για ασθενείς με προβλήματα όρασης ή ηλικιωμένους. Η ένταση του φωτός επηρεάζει την πρόσληψη της αντίθεσης στα οπτικά ερεθίσματα. Το περισσότερο φως ενισχύει την ικανότητα διάκρισης των πιο σκοτεινών αντιθέσεων ενώ παράλληλα μειώνει σημαντικά τη διάκριση των φωτεινότερων αντιθέσεων. Οι αντίθετες μετατοπίσεις των διαφορετικών αντιθέσεων στην ένταση του φωτός μπορούν να φανούν σε νευρώνες του οπτικού φλοιού σε πολλά θηλαστικά.