Πώς οι κετογονικές δίαιτες βοηθούν στη βελτίωση της υγείας του εγκεφάλου

25 Ιουνίου 2024, 09:00

Οι ερευνητές ανακάλυψαν έναν πιθανό μηχανισμό, βάσει του οποίου μπορεί να παρατηρηθεί βελτίωση της υγείας σε ηλικιωμένα ποντίκια που ακολουθούσαν κετογονικές δίαιτες - «ΚΕΤΟ δίαιτες», εν συντομία. Επιπλέον, η εναλλαγή μεταξύ μιας δίαιτας ελέγχου και μιας κετογονικής δίαιτας, οδηγεί σε βελτίωση της σηματοδότησης που εμφανίζεται μεταξύ των συνάψεων στον εγκέφαλο.

Ειδικότερα, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η κετογονική δίαιτα, συσχετίστηκε με χαμηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, βελτιωμένη μνήμη και κινητική ικανότητα σε ηλικιωμένα ποντίκια. Οι ερευνητές έδειξαν ότι υπήρχε βελτιωμένη πλαστικότητα στην περιοχή του εγκεφάλου του ιππόκαμπου των ηλικιωμένων ποντικών.

Περαιτέρω δοκιμές, έδειξαν ότι αυτή η βελτιωμένη πλαστικότητα που παρατηρήθηκε σε ποντίκια τα οποία ακολουθούσαν εναλλάξ κετογονική δίαιτα και δίαιτα ελέγχου, οφειλόταν σε ένα μόριο που ονομάζεται κετονικό σώμα, το οποίο παράγεται όταν τα επίπεδα γλυκόζης είναι χαμηλά, ενεργοποιώντας μια οδό σηματοδότησης μεταξύ των συνάψεων.

Προηγουμένως, ο John Newman, MD, PhD, ένας από τους συγγραφείς της εργασίας, είχε δημοσιεύσει μια μελέτη, η οποία είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η κετογονική δίαιτα μείωσε τον κίνδυνο θανάτου στη μέση ηλικία και απέτρεψε τη μείωση της μνήμης που σχετίζεται με τη φυσιολογική γήρανση σε αρσενικά ποντίκια.

«Αφού διαβάσαμε 2 θεμελιώδεις εργασίες που δημοσιεύθηκαν το 2017 που έδειξαν τους ευεργετικούς της ρόλους στη συνολική υγεία των ηλικιωμένων ποντικών, συμπεριλαμβανομένης της απόδοσης του εγκεφάλου, αποφασίσαμε να μελετήσουμε την επίδραση της κετογονικής δίαιτας», δήλωσε ο Christian Gonza lez-Billault, καθηγητής στο Universidad de Chile, διευθυντής του Geroscience Center for Brain Health and Metabolism (GERO) και επίκουρος καθηγητής στο The Buck Institute for Research on Aging, επικεφαλής συγγραφέας της νέας μελέτης για τις κετο-δίαιτες και τη γήρανση.

«Σε αυτές τις 2 [προηγούμενες] εργασίες, οι συγγραφείς απέδειξαν [ότι υπήρξε] βελτίωση σε συγκεκριμένες συμπεριφορικές εργασίες που χρησιμοποιούνται συνήθως σε πειράματα σε ζώα για την αξιολόγηση της μνήμης και της μάθησης», συνέχισε.

«Μια τέτοια βελτίωση μας έπεισε να εμβαθύνουμε στους μοριακούς μηχανισμούς που εξηγούν αυτή τη θετική απόκριση από τη μία πλευρά, αλλά επίσης μας ώθησε να συμπεριλάβουμε πολλές άλλες αξιολογήσεις σε διαφορετικά επίπεδα, που κυμαίνονται από το σύνολο του οργανισμού έως τις μοριακές λειτουργίες, για να καταλάβουμε γιατί η διατροφή ήταν ευεργετική σε ηλικιωμένα ζώα», πρόσθεσε η Gonza lez-Billault, η οποία συνεργάστηκε με το Newman στην πρόσφατη μελέτη.