Διατροφική αξία του βερίκοκου

Το βερίκοκο φαίνεται ότι καλλιεργήθηκε πρώτη φορά στη Β. Κίνα, τη Μαντζουρία και τη Μογγολία και ήρθε στην Ευρώπη πολύ αργότερα. Έτσι, ενώ η καλλιέργειά του ήταν γνωστή στην Κίνα από το 2.200 π.Χ. το έφερε στον ελλαδικό χώρο ο Μέγας Αλέξανδρος, με τους ιστορικούς της εποχής του να το αναφέρουν ως αρμένικο μήλο. Στην Κύπρο και στα Δωδεκάνησα το ονομάζουν χρυσόμηλο.

Η χαρακτηριστική του γεύση, η νόστιμη σάρκα του και το ωραίο του χρώμα έχει κατατάξει το βερίκοκο ως κορυφαίο καλοκαιρινό φρούτο, ενώ και το χειμώνα δεν είναι λίγοι αυτοί που το απολαμβάνουν ως αποξηραμένο καρπό αλλά και ως γλυκό του κουταλιού και ως μαρμελάδα.

Από διατροφικής άποψης είναι πολύ ωφέλιμο καθώς ανά ποσότητα 100 γραμμαρίων αποδίδει:

-Θερμίδες (kcal) 48.

-Λιπίδια 0,4 g.

- Κορεσμένα λιπαρά 0 g.

- Χοληστερόλη 0 mg.

- Νάτριο 1 mg.

- Κάλιο 259 mg.

- Υδατάνθρακες 11 g.

- Φυτικές ίνες 2 g.

- Σάκχαρα 9 g.

- Πρωτεΐνη 1,4 g.

- Βιταμίνη C10 mg.

- Ασβέστιο 13 mg.

- Σίδηρο 0,4 mg.

- Βιταμίνη B6 0,1 mg.

- Βιταμίνη B 120 µg.

- Μαγνήσιο 10 mg.

Οι πιο γνωστές ποικιλίες βερίκοκων είναι τα Τίρυνθας, τα Μπεμπέκου, τα τσαουλιά και τα Διαμαντοπούλου.
Τα βερίκοκα είναι πλούσια σε καροτενοειδή και ξανθοφύλλες, που αποτελούν θρεπτικά συστατικά τα οποία μπορούν να βοηθήσουν την όραση. Αποτελούν επίσης πηγή κατεχινών που αναστέλλουν τη δράση ενός ενζύμου που ονομάζεται κυκλοοξυγενάση-2 και μπορεί να βοηθήσει τη θεραπεία και την πρόληψη του καρκίνου και των φλεγμονών γενικά. 

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Η κατανάλωσή τους μπορεί να γίνεται και από μικρά παιδιά αρκεί να αφαιρούμε πριν το κουκούτσι ενώ δεν είναι σύνηθες να προκαλούν αλλεργίες ή γαστρεντερικά προβλήματα.