Βρετανική μελέτη για τον εμβολιασμό σε ασθενείς με κακοήθειες

Οι γιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Γιάννης Ντάνασης, Πάνος Μαλανδράκης, Ροδάνθη Ελένη Συρίγου και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα δεδομένα της πρόσφατης δημοσίευσης του Lennard Y. W. Lee στην επιστημονική επιθεώρηση Lancet Οncology, με θέμα την αποτελεσματικότητα του εμβολίου έναντι του SARS-CoV-2 σε ασθενής με ενεργή κακοήθεια:

"Πρόκειται για κλινικό πρωτόκολλο που αφορά ασθενείς με αρνητικό μοριακό τεστ, οι οποίοι είναι πλήρως εμβολιασμένοι με δύο δόσεις, και έχουν ενεργό κακοήθεια. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο (UK Coronavirus Cancer Evaluation Project - UKCCEP).

Συνολικά, συμπεριλήφθηκαν 377.194 ασθενείς από τους οποίους οι 42.882 νόσησαν με COVID-19 μετά τον εμβολιασμό τους με δύο δόσεις εμβολίου έναντι του SARS-CoV-2. Οι ασθενείς συγκρίθηκαν με 28 εκατομμύρια υγιείς χωρίς ενεργό καρκίνο από τους οποίους οι 5.748.708 νόσησαν με COVID-19 κατόπιν εμβολιασμού έναντι του SARS-CoV-2.

Από τα αποτελέσματα της μελέτης αναδείχθηκε ότι η αποτελεσματικότητα του εμβολίου έναντι του SARS-CoV-2 ήταν 69.8% στον υγιή πληθυσμό ενώ ήταν 65,5% σε ασθενείς με ενεργό καρκίνο. Επιπρόσθετα, η αποτελεσματικότητα του εμβολίου στους 3 με 6 μήνες μετά τον πλήρη εμβολιασμό με δύο δόσεις ήταν χαμηλότερη για τους ασθενείς με ενεργό καρκίνο (47%) συγκριτικά με τους υγιείς στην ομάδα ελέγχου (61%).

Συμπερασματικά, ο εμβολιασμός έναντι του SARS-CoV-2 είναι απαραίτητος και αρκετά αποτελεσματικός σε ασθενείς με ενεργή κακοήθεια καθώς παρέχει προστασία έναντι της σοβαρής νόσησης, παρόλο που η αποτελεσματικότητα μπορεί να είναι υποδεέστερη συγκριτικά με τους υγιείς. 

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Οι συγγραφείς καταλήγουν σημειώνοντας ότι οι ασθενείς με ενεργή κακοήθεια είναι πολύ σημαντικό όχι μόνο να εμβολιάζονται, αλλά και να τηρούν τα μέτρα πρόληψης της μετάδοσης του SARS-CoV-2, καθώς και να λαμβάνουν τις διαθέσιμες αντιιικές θεραπείες για τη μείωση του κινδύνου για σοβαρή νόσηση με βάση τις ενδείξεις τους".