Τι αλλάζει στους μύες ενός ατόμου καθώς μεγαλώνει και τι σημαίνει αυτό για τη σεξουαλική ζωή

Ενώ η βασική βιολογία όλων των ανθρώπων, μικρών ή μεγάλων, είναι λίγο πολύ η ίδια, κάτι κρύβεται πίσω από την απουσία ηλικιωμένων στον επαγγελματικό αθλητισμό. Τι αλλάζει, λοιπόν στους μύες ενός ατόμου καθώς μεγαλώνει;

Αυτό που αναφέρει έρευνα του Πανεπιστημίου Tufts είναι ότι στους μύες των νέων, λίγη άσκηση αρκεί  για τις πολλές διαδικασίες που πυροδοτούν την ανάπτυξη των μυών. Στους μύες των ηλικιωμένων, συγκριτικά, το «σήμα» που λέει στους μύες να αναπτυχθούν είναι πολύ πιο αδύναμο για μια δεδομένη ποσότητα άσκησης. Αυτές οι αλλαγές αρχίζουν να συμβαίνουν όταν ένα άτομο φτάνει περίπου τα 50 χρόνια και γίνονται πιο έντονες όσο περνάει ο καιρός. 

Τα παρακάτω αναφέρει ο Roger Fielding, καθηγητής του Πανεπιστημίου:

«Θέλαμε να δούμε αν οι αλλαγές συνοδεύονταν από διαφοροποιήσεις σε γονίδια και πόσα από αυτά ανταποκρίνονται στην άσκηση. Χρησιμοποιώντας μια τεχνική που μας επέτρεψε να μετρήσουμε τις αλλαγές σε χιλιάδες γονίδια ως ανταπόκριση στην άσκηση με αντίσταση, διαπιστώσαμε ότι όταν οι νεότεροι άνδρες ασκούνται, υπάρχουν αλλαγές σε πάνω από 150 γονίδια. Όταν εξετάσαμε τους ηλικιωμένους άνδρες, βρήκαμε αλλαγές μόνο σε  42 γονίδια. Αυτή η διαφορά στη γονιδιακή έκφραση φαίνεται να εξηγεί, τουλάχιστον εν μέρει, την πιο ορατή διακύμανση μεταξύ του τρόπου με τον οποίο οι νέοι και οι ηλικιωμένοι ανταποκρίνονται στην προπόνηση.

Όταν συγκεντρώσαμε όλες τις διάφορες στον τρόπο με τον οποίο οι ηλικιωμένοι ανταποκρίνονται στην προπόνηση, το αποτέλεσμα ήταν ότι οι ηλικιωμένοι δεν αποκτούν μυϊκή μάζα τόσο εύκολα όσο οι νέοι. Αλλά αυτή η πραγματικότητα δεν πρέπει να αποθαρρύνει τους ηλικιωμένους από την άσκηση. Αν μη τι άλλο, θα πρέπει να τους ενθαρρύνει να ασκούνται περισσότερο καθώς μεγαλώνουν.

Η άσκηση παραμένει μια από τις πιο σημαντικές δραστηριότητες που μπορούν να κάνουν οι ηλικιωμένοι για την υγεία τους. Η δουλειά που έχουμε κάνει οι συνάδελφοί μου και εγώ δείχνει ξεκάθαρα ότι, αν και οι ανταποκρίσεις στην προπόνηση μειώνονται με την ηλικία, δεν φτάνουν σε καμία περίπτωση στο μηδέν.

Μάλιστα αποδείξαμε ότι οι ηλικιωμένοι με κινητικά προβλήματα που συμμετέχουν σε ένα τακτικό πρόγραμμα αερόβιας άσκησης, μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο να μείνουν ανάπηροι κατά περίπου 20%. Βρήκαμε επίσης μια παρόμοια μείωση κατά 20% στον κίνδυνο να μείνουν ανάπηροι σε άτομα που είναι ήδη σωματικά αδύναμα εάν έκαναν το ίδιο πρόγραμμα προπόνησης και αυτό συνδέεται μεταξύ άλλων και με τη δυνατότητά τους να κάνουν σεξ και στη τρίτη ηλικία.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα ιδρώσετε κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης, θυμηθείτε ότι χτίζετε μυϊκή δύναμη που είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της κινητικότητας και της καλής υγείας καθόλη τη διάρκεια της ζωής σας».