Μεγάλη, παγκόσμια αύξηση στις διαγνώσεις καρκίνου του προστάτη

Οι ετήσιες διαγνώσεις καρκίνου του προστάτη παγκοσμίως αναμένεται να διπλασιαστούν μέχρι το 2040, ενώ οι ετήσιοι θάνατοι αναμένεται να αυξηθούν κατά 85% σε σχεδόν 700.000 κατά το ίδιο χρονικό διάστημα – κυρίως μεταξύ των ανδρών σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Αυτές είναι μεταξύ άλλων οι προβλέψεις σε νέα έκθεση, που δημοσιεύτηκε στο The Lancet.

Τα κρούσματα αναμένεται να εκτοξευθούν από 1,4 εκατομμύρια τώρα, σε 2,9 εκατομμύρια σε μόλις 16 χρόνια, με την έκθεση του Lancet να υπογραμμίζει , τόσο τις εθνικές, όσο και τις γεωγραφικές ανισότητες στη συνολική επιβάρυνση από τον καρκίνο του προστάτη και τονίζει την ανάγκη για περισσότερη έρευνα σχετικά με τους παράγοντες που οδηγούν σε αυτές τις διαφορές. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, ένας από τους καλύτερους τρόπους για τη βελτίωση των αποτελεσμάτων του καρκίνου του προστάτη, είναι η επέκταση του προσυμπτωματικού ελέγχου σε πληθυσμούς υψηλού κινδύνου.

Οι βασικές συστάσεις των επιστημόνων από την έκθεση του Lancet περιλαμβάνουν:

- Ενσωμάτωση των τεχνολογιών της τεχνητής νοημοσύνης, προκειμένου να βελτιωθούν οι έγκαιρες διαγνώσεις με την ερμηνεία των σαρώσεων και των δειγμάτων βιοψίας.

-Έμφαση στην υγεία των ανδρών πέρα από τον καρκίνο του προστάτη.

-Αξιοποίηση των smartphones στις προσπάθειες ενημέρωσης, καθώς και χρήση των κοινωνικών δικτύων αλλά και των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης για την ενίσχυση της εκπαίδευσης.

-Διασφάλιση ότι οι θεραπείες για τον προχωρημένο καρκίνο του προστάτη, θα είναι οικονομικά προσιτές και διαθέσιμες σε όσους το έχουν ανάγκη περισσότερο.

-Αντιμετώπιση της έλλειψης εξειδικευμένων χειρουργών και εξοπλισμού ακτινοθεραπείας σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Η Επιτροπή του Lancet για τον καρκίνο του προστάτη, υποστηρίζει ότι το πρόγραμμα για τον έλεγχο του καρκίνου με εξέταση PSA, το οποίο είναι σύνηθες σε χώρες υψηλού εισοδήματος, μπορεί να οδηγήσει σε υπερ-έλεγχο και περιττή θεραπεία σε άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας και σε υπο-έλεγχο σε νεότερους άνδρες υψηλού κινδύνου. Στη θέση τους, οι συγγραφείς υποστηρίζουν προγράμματα έγκαιρης ανίχνευσης για όσους διατρέχουν υψηλό κίνδυνο.