Υπάρχει τρόπος να μάθουμε στα μικρά παιδιά να είναι ευγενικά

Από τα πρώτα πράγματα που οι γονείς μαθαίνουν στα παιδιά τους είναι να χαιρετούν τους συγγενείς, τους γνωστούς ή τους φίλους. "Ωστόσο, μην περιμένετε ότι ένα 3χρονο παιδί θα κάνει οπωσδήποτε το ίδιο, επειδή του το έχετε πει", αναφέρει η ψυχολόγος- παιδοψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου.

Όπως μάς εξηγεί η ειδικός, "καθώς παρατηρεί εσάς να το κάνετε αυτό και παράλληλα εσείς του εξηγείτε πόσο χαίρεστε όταν συναντάτε κάποιον γνωστό σας, είναι πιθανό να σας μιμηθεί. Σταδιακά, μέχρι τα επτά τους χρόνια, τα παιδιά ανταποκρίνονται πιο αυθόρμητα στον χαιρετισμό των γνωστών και των φίλων σας.

Το παιδί από τα τρία τέσσερα χρόνια του, εποχή κατά την οποία συνήθως ξεκινά η φοίτησή του στην προσχολική εκπαίδευση, θα μάθει να λέει «παρακαλώ», «συγγνώμη», «ευχαριστώ», ανάλογα με την περίσταση, και σταδιακά κατακτά αυτήν τη συνήθεια.

Ωστόσο, παρακολουθώντας τους γονείς, θα μιμηθεί τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται εκείνοι. Επομένως, έχετε τον νου σας να του δίνετε σταθερά το καλό παράδειγμα.

Ξεκινώντας τη φοίτησή του στην πρώτη δημοτικού, θα έχει μάθει σε ικανοποιητικό βαθμό να συμπεριφέρεται κόσμια την ώρα του φαγητού, δηλαδή να χρησιμοποιεί σωστά το κουτάλι και το πιρούνι, να μη μιλά με το στόμα γεμάτο, να περιμένει τη σειρά του για να σερβιριστεί, να μη χρησιμοποιεί τα σκεύη των άλλων.

Επίσης, θα έχει μάθει να μη μιλά δυνατά όταν βρίσκεται με κόσμο, να απομακρύνεται από τρίτους αν πρέπει να σας πει κάτι κ.λπ. Επιπλέον, μπορεί να περιμένει τη σειρά του για να μιλήσει και να μη διακόπτει τον συνομιλητή του.

Μέχρι τα δέκα έχει μάθει να συμπεριφέρεται καλά όταν φιλοξενείται κάπου, π.χ. να στρώνει το κρεβάτι του, να μην ξεχνά να ευχαριστήσει όταν πρόκειται να φύγει κ.ά.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Στα δέκα έως δώδεκα χρόνια, το παιδί κατανοεί πλήρως τις ιδιαίτερες ανάγκες των ευπαθών ομάδων και σέβεται τους αρρώστους, τους ηλικιωμένους και τα άτομα με αναπηρία.

Σε κάθε περίπτωση, το παιδί σας θα κατακτήσει σταδιακά τους «κανόνες καλής συμπεριφοράς», σε συνάρτηση πάντα με το οικογενειακό του περιβάλλον. Mην περιμένετε, όμως, να είναι αυτό ευγενικό, ενώ εσείς παραφέρεστε με το παραμικρό".

* Από το τελευταίο βιβλίο της κ. Καππάτου, "Μεγαλώνοντας ευτυχισμένα παιδιά"