Kοινωνική απομόνωση και μοναξιά οδηγoύν σε προβλήματα μνήμης

Η μνήμη ως λειτουργία, περιλαμβάνει την κωδικοποίηση, την αποθήκευση και την ανάκτηση πληροφοριών. Η μειωμένη ικανότητα μνήμης, που εμφανίζεται συχνότερα στην τρίτη ηλικία, μπορεί να επηρεάσει τις καθημερινές δραστηριότητες και μπορεί να υποδηλώνει την ανάπτυξη νευρογνωστικών διαταραχών, όπως η Νόσος Αλτσχάιμερ.

Πάνω από 55 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως, έχουν διαγνωστεί με αυτού του είδους τις διαταραχές, με τους αριθμούς να αναμένεται να αυξηθούν εν καιρώ. Η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά, είναι παράγοντες που μπορούν να προληφθούν, αλλά και να επιδεινώσουν την απώλεια μνήμης που σχετίζεται με την ηλικία. Οι 2 αυτοί παράγοντες είναι διαφορετικοί αλλά συνδέονται με επιβλαβείς συνέπειες για την υγεία.

Οι υπάρχουσες μελέτες διερευνούν κυρίως τις επιπτώσεις των παραγόντων αυτών στη γνωστική λειτουργία, όχι στη μνήμη. Συχνά παραβλέπεται η συνδυασμένη επίδραση της κοινωνικής απομόνωσης και της μοναξιάς και η έρευνα επικεντρώνεται σε ενήλικες τρίτης ηλικίας, παραμελώντας τους μεσήλικες.

Σε πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Archives of Gerontology and Geriatrics, ερευνητές από τον Καναδά, μελέτησαν τις μεμονωμένες και συνδυαστικές επιδράσεις της κοινωνικής απομόνωσης και της μοναξιάς στη μνήμη μεσηλίκων και ηλικιωμένων.

Η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε ότι η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά συνδυαστικά, είχαν το μεγαλύτερο αρνητικό αντίκτυπο στη μνήμη. Ακολούθησε η κοινωνική απομόνωση ως μεμονωμένος παράγοντας, γεγονός που υποδηλώνει ότι η αντιμετώπιση και των 2 παραγόντων από κοινού, μπορεί να βελτιώσει τα αποτελέσματα της μνήμης σε αυτές τις ηλικιακές ομάδες.

Ο συνδυασμένος αντίκτυπος της κοινωνικής απομόνωσης και της μοναξιάς, παρουσιάζει ιδιαίτερους κινδύνους για την υγεία, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών παθήσεων και της κατάθλιψης, ιδιαίτερα μεταξύ των ηλικιωμένων, χήρων και γυναικών με χαμηλότερο εισόδημα.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Απαιτούνται εκτενείς μελέτες για την καλύτερη κατανόηση αυτών των σχέσεων και την ανάπτυξη αποτελεσματικών παρεμβάσεων. Γι' αυτό και οι ερευνητές στην παρούσα μελέτη, στόχευσαν να καλύψουν αυτό το κενό, εξετάζοντας τις συγκεκριμένες και συνδυασμένες επιδράσεις της κοινωνικής απομόνωσης και της μοναξιάς στη μνήμη, ειδικά σε μεσήλικες και ηλικιωμένους, χρησιμοποιώντας μια μακροπρόθεσμη, πολυδιάστατη προσέγγιση.