Ευτυχία: Ούτε με τον ίδιο τρόπο, ούτε με τον ίδιο ρυθμό

Σύμφωνα με ανάλυση δεδομένων από την Ευρωπαϊκή Κοινωνική Έρευνα, η πορεία της ευτυχίας στη ζωή των ανθρώπων, είναι ένα πιο σύνθετο ζήτημα που εξατομικεύεται ανά χώρα, κοινωνικά στρώματα αλλά και άτομα.

Όπως φάνηκε, πολλοί άνθρωποι τείνουν να είναι πιο δυστυχισμένοι καθώς μεγαλώνουν, λόγω του περιορισμού των σωματικών δυνάμεων και των ασθενειών που συνδέονται με το γήρας, αλλά και εξαιτίας των απωλειών που βιώνουν. 

Κάπως έτσι, ακύρωσαν την ισχύ της περίφημης καμπύλης U που προήλθε από μια στατιστική ανάλυση που συνέκρινε ανθρώπους μέσης και προχωρημένης ηλικίας, παρόμοιου επιπέδου ζωής και υγείας και δείχνει ότι η ζωή ξεκινά στα "νεανικά χρόνια", κάνει μια βουτιά προς τα κάτω και μετά πιάνει πάλι κορυφή στην τρίτη ηλικία. Η προσαρμογή αυτή, στόχο είχε να απομονώσει τον παράγοντα της ηλικίας από άλλους παράγοντες που επηρεάζουν τα επίπεδα ευτυχίας. Ωστόσο, δεδομένου ότι οι άνθρωποι συχνά γίνονται φτωχότεροι και λιγότερο υγιείς όσο μεγαλώνουν, αποδείχθηκε παραπλανητική.

Η πτώση είναι πιο απότομη, σε χώρες με αναποτελεσματικό κράτος πρόνοιας με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Τουρκία, όπου η ευτυχία -υπολογισμένη σε μια κλίμακα από το 0 έως το 10- πέφτει κατά μέσο όρο από το 6,4 στην ηλικία συνταξιοδότησης, σε λιγότερο από 5 στους πολύ ηλικιωμένους. Στον αντίποδα, στην Ολλανδία η ευτυχία αυξάνεται από την ηλικία των 30 ετών και κατόπιν μένει σταθερή, ακόμη και στις πολύ προχωρημένες ηλικίες. Στη Φινλανδία, η ευτυχία παραμένει σταθερή στο 8 σχεδόν, καθόλη τη διάρκεια της ζωής των ανθρώπων.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Το συμπέρασμα είναι ότι, δεν υπάρχει διεθνές μοτίβο ευτυχίας. Αντιθέτως, καταγράφεται ποικιλία καταστάσεων μεταξύ των κατοίκων διαφορετικών χωρών, γεγονός που δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη, καθώς η ευτυχία είναι λογικό να επηρεάζεται τις επιμέρους κοινωνικές συνθήκες και συνήθειες.