Πώς η γενετική επηρεάζει τη σηματοδότηση των μυών ανάλογα με το φύλο

Μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια εντοπίζει κυκλώματα μυϊκής σηματοδότησης σε άλλους ιστούς που σχετίζονται με το φύλο, επισημαίνοντας ότι τα όργανα και οι διεργασίες των μυών διαφέρουν σημαντικά μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο eLife, είναι η πρώτη που αξιολογεί πώς η γενετική σε ό,τι αφορά το φύλο επηρεάζει τη σηματοδότηση των μυών σε άλλους ιστούς, τονίζοντας ότι το φύλο και τα οιστρογόνα είναι κρίσιμοι καθοριστικοί παράγοντες σε αυτές τις διαδικασίες.

«Οι μύες είναι κρίσιμοι για τη διατήρηση της μεταβολικής κατάστασης και η διαταραχή της μυϊκής λειτουργίας είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα ασθενειών όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης τύπου 2 και οι καρδιαγγειακές παθήσεις», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Marcus M. Seldin, PhD, επίκουρος καθηγητής Βιολογικής Χημείας στο UCI School of Medicine.

Οι μύες εκκρίνουν πρωτεΐνες, τις μυοκίνες, οι οποίες παίζουν ρόλο σε μια ποικιλία διεργασιών αλληλεπιδρώντας με άλλους ιστούς και επιτρέποντας στους σκελετικούς μύες να επικοινωνούν με όργανα όπως οι νεφροί, το ήπαρ ή ο εγκέφαλος, κάτι που είναι απαραίτητο ώστε  το σώμα να διατηρήσει τη μεταβολική του ισορροπία. Ορισμένες από τις διεργασίες που αφορούν στις μυοκίνες περιλαμβάνουν τη φλεγμονή, τον καρκίνο, τις αλλαγές που προκαλούνται από την άσκηση, ακόμη και τη γνωστική λειτουργία. Παρά τη σαφή σχέση των μυοκινών με όλα τα παραπάνω, ο τρόπος με τον οποίο ρυθμίζονται αυτές οι πρωτεΐνες και τα αποτελέσματά τους δεν είναι ακόμη κατανοητά.

Για αυτήν τη μελέτη, η ερευνητική ομάδα πραγματοποίησε μια έρευνα γενετικών συσχετίσεων που επικεντρώθηκε στη ρύθμιση των γονιδίων της μυοκίνης, στη σύνθεση των μυϊκών κυττάρων, στη διασταυρούμενη ιστική σηματοδότηση και στις αλληλεπιδράσεις με το γενετικό φύλο στους ανθρώπους. Ενώ τα επίπεδα έκφρασης της πλειονότητας των μυοκινών και των κυτταρικών αναλογιών εντός των σκελετικών μυών έδειξαν μικρές σχετικές διαφορές μεταξύ αρσενικών και θηλυκών, σχεδόν όλοι οι σημαντικοί εμπλουτισμοί διασταυρούμενου ιστού λειτουργούσαν σε συγκεκριμένο φύλο ή ορμονοεξαρτώμενο τρόπο, ειδικότερα, με οιστραδιόλη. 

Αυτές οι επιδράσεις που σχετίζονται με το φύλο και τις ορμόνες ήταν σταθερές σε βασικούς μεταβολικούς ιστούς: ήπαρ, πάγκρεας, υποθάλαμος, έντερο, καρδιά, σπλαχνικό και υποδόριο λιπώδη ιστό. Η μελέτη έδειξε ότι οι μύες σηματοδοτούν περισσότερο το πάγκρεας στις γυναίκες, σε σύγκριση με τους άνδρες όπου κυριαρχεί το ήπαρ.

"Σε αυτή τη μελέτη, προσπαθήσαμε να κατανοήσουμε πώς αλληλεπιδρούν οι μύες με τους μεταβολικούς ιστούς και να δείξουμε τη σημασία της εξέτασης των επιπτώσεων του γενετικού φύλου και των σεξουαλικών ορμονών κατά τη μελέτη του μεταβολισμού", δήλωσε ο Seldin.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Μελλοντικά, η ερευνητική ομάδα σχεδιάζει να αξιολογήσει, με τη βοήθεια κυτταρικών συστημάτων, μερικές από τις νέες ορμόνες που αποκαλύφθηκαν ως μέρος αυτής της μελέτης και να διερευνήσουν τις διαφορές που προκύπτουν μεταξύ φύλων.