Λιγότερη τροφή, περισσότερη γυμναστική

Η περιορισμένη πρόσβαση σε φαγητό σε πειραματόζωα, αύξησε την ορμόνη γκρελίνη που οδηγεί σε ανάγκη για περισσότερη άσκηση. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μελέτη που δημοσιεύτηκε στο έγκυρο ιατρικό περιοδικό Journal of Endocrinology.

Πρόκειται για μια πρωτοποριακή μελέτη που προτείνει κάτι εντελώς ανατρεπτικό… Λίγο ως πολύ μας λέει ότι για να οδηγήσουμε σε μια ζωή με περισσότερη άσκηση όσους έχουν ανάγκη να αδυνατίσουν ή απλά να κινηθούν, πρέπει να τους μειώσουμε την τροφή και μάλιστα να τους βάλουμε σε παντελή αποχή από το φαγητό για κάποιες ώρες.

Με τον τρόπο αυτό ο οργανισμός τους θα εκκρίνει την ορμόνη γκρελίνη και αυτή με την σειρά της θα τους δώσει ώθηση να σηκωθούν από τον καναπέ και να ασκηθούν.

Με την παχυσαρκία και τα νοσήματα που την «ακολουθούν» όπως είναι ο διαβήτης και τα καρδιαγγειακά, να αποτελούν τις μάστιγες της εποχής μας, οι ερευνητές από το Kurume University School of Medicine στην Ιαπωνία που διεξήγαγαν την έρευνα, πιστεύουν ότι ανακάλυψαν κάτι πολύ σπουδαίο που θα αλλάξει το μέλλον μας.

Η γκρελίνη αναφέρεται συχνά και ως «ορμόνη της πείνας», ενεργοποιεί τον εγκέφαλο να μας κάνει να νιώσουμε πείνα. Αλλά όπως φαίνεται, η ίδια ορμόνη μας ενεργοποιεί να κινηθούμε.

Ή τουλάχιστον αυτό κάνει στα ποντίκια που έχουν παρόμοιο ορμονικό σύστημα με το δικό μας. Τώρα οι Ιάπωνες ερευνητές με επικεφαλής τον Δρ. Yuji Tajiri, επισημαίνουν ότι πρέπει να γίνουν αντίστοιχα πειράματα και σε ανθρώπους για να πιστοποιηθεί ότι η έρευνα έχει βάση.

Ο Δρ. Tajiri σχολιάζει ότι «τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η πείνα, που οδηγεί σε μεγαλύτερη έκκριση της γκρελίνης, μπορεί επίσης να συνδέεται με την τάση να κάνουμε περισσότερη άσκηση.

Ως εκ τούτου, αν διατηρήσουμε υγιή επίπεδα διατροφικής ρουτίνας, μπορούμε να αδυνατίσουμε τα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα με υγιή τρόπο».

ΠΗΓΗ: Society for Endocrinology

Hiroharu Mifune, Yuji Tajiri, Yusuke Sakai, Yukie Kawahara, Kento Hara, Takahiro Sato, Yoshihiro Nishi, Akinori Nishi, Ryouichi Mitsuzono, Tatsuyuki Kakuma, Masayasu Kojima. Voluntary exercise is motivated by ghrelin, possibly related to the central reward circuit.