Πως το ήπαρ ρυθμίζει την καύση ζάχαρης και λίπους

Πολλοί άνθρωποι που προσπάθησαν να χάσουν βάρος μειώνοντας τις θερμίδες έχουν κάνει μια σοβαρή συνειδητοποίηση: Κάποια στιγμή σταματάμε να χάνουμε κιλά. Ο οργανισμός αντιλαμβάνεται τη μειωμένη πρόσληψη θερμίδων και ανταποκρίνεται επιβραδύνοντας το μεταβολισμό, με αποτέλεσμα να καίει λιγότερες θερμίδες από ό,τι πριν από την έναρξη της δίαιτας. Αυτό συμβαίνει επειδή ο οργανισμός αντιλαμβάνεται τη μείωση των θερμίδων ως μια πιθανή απειλή και προσαρμόζεται εξοικονομώντας ενέργεια ενώ εξακολουθεί να εκτελεί βασικές λειτουργίες. Τώρα, νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cell Metabolism, εντόπισε έναν πιθανό τρόπο διατήρησης της καύσης θερμίδων ακόμα και όταν καταναλώνετε λιγότερες θερμίδες.

Ο Δρ Kim Ravnskjaer, ερευνητής και αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Βιοχημείας και Μοριακής Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Νότιας Δανίας, δήλωσε: «Αν μπορούσαμε να αναπτύξουμε ένα φάρμακο που βοηθά στη διατήρηση της καύσης λίπους ή ζάχαρης στο αρχικό υψηλό επίπεδο παράλληλα με τις θεραπείες απώλειας βάρους, οι άνθρωποι θα μπορούσαν να συνεχίσουν να χάνουν βάρος πέρα από το συνηθισμένο χρονικό όριο».

Ωστόσο, τονίζει ότι τα ευρήματα της ομάδας βασίζονται επί του παρόντος σε μοντέλα ποντικιών, πράγμα που σημαίνει ότι οι δοκιμές σε ανθρώπους είναι ακόμη πολύ μακριά και οι πιθανές θεραπείες ακόμη πιο κάτω. Η ανακάλυψη των ερευνητών ήταν απροσδόκητη όταν ερευνούσαν τη λειτουργία ενός γονιδίου που ονομάζεται Plvap σε ορισμένα ηπατικά κύτταρα ποντικών.

Η ομάδα γνώριζε από προηγούμενες μελέτες ότι οι άνθρωποι που γεννιούνται χωρίς αυτό το γονίδιο έχουν προβλήματα με το μεταβολισμό των λιπιδίων τους, μια σύνδεση την οποία η ερευνητική ομάδα θέλησε να διερευνήσει.

Αποδείχθηκε ότι το γονίδιο Plvap επιτρέπει τη μεταβολική μετατόπιση του οργανισμού από την καύση ζάχαρης στο λίπος κατά τη νηστεία. Και όταν το Plvap απενεργοποιείται - όπως έκαναν οι ερευνητές στα ποντίκια του εργαστηρίου τους - το συκώτι δεν αναγνωρίζει τη νηστεία και συνεχίζει να καίει ζάχαρη.

Με άλλα λόγια, η ερευνητική ομάδα βρήκε έναν εντελώς νέο τρόπο με τον οποίο ρυθμίζεται ο μεταβολισμός του ήπατος.

«Εάν μπορούμε να ελέγξουμε την καύση ζάχαρης και λίπους από το συκώτι, μπορεί επίσης να αυξήσουμε την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων για την απώλεια βάρους και το διαβήτη», λέει ο Kim Ravnskjaer.

Ο ίδιος βρίσκει τα ευρήματα ιδιαίτερα συναρπαστικά επισημαίνοντας: «Είναι ευρέως γνωστό ότι το αυξημένο σάκχαρο στο αίμα μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιες επιπλοκές για άτομα με διαβήτη τύπου 2. Η κατανόηση του Plvap θα μπορούσε να βοηθήσει τους διαβητικούς να ρυθμίσουν καλύτερα το σάκχαρό τους στο μέλλον».

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε να έχει εκτεταμένες συνέπειες - όχι μόνο για τις θεραπείες της παχυσαρκίας, αλλά και για τη βελτίωση της κατανόησής μας για τον τρόπο επεξεργασίας του λίπους και της ζάχαρης σε μεταβολικές ασθένειες. Μακροπρόθεσμα, μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους για τη θεραπεία καταστάσεων όπως ο διαβήτης τύπου 2 και η λιπώδης ηπατική νόσος.