Η παχυσαρκία της εγκύου αυξάνει την επιθυμία των παιδιών για λιπαρές τροφές
06 Αυγούστου 2024, 10:00
Η παχυσαρκία της μητέρας επηρεάζει τις διατροφικές συμπεριφορές των παιδιών της, μέσω της μακροχρόνιας υπερέκφρασης του microRNA miR-505-5p, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PLOS Biology από τη Laura Dearden και τη Susan Ozanne από τη Μονάδα Μεταβολικών Ασθενειών του MRC Metabolic Diseases Unit, Institute of Metabolic Science, University of Cambridge, UK, και συναδέλφους τους.
Αν και αυτή η σχέση είναι πιθανότατα το αποτέλεσμα μιας περίπλοκης σχέσης μεταξύ γενετικών και περιβαλλοντολογικών παραγόντων, τα αναδυόμενα στοιχεία υποδηλώνουν ότι η μητρική παχυσαρκία μπορεί να διαταράξει τον υποθάλαμο - την περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για την αίσθηση της διατροφής και την ενεργειακή ομοιόσταση.
Σε αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ποντίκια που γεννήθηκαν από παχύσαρκες μητέρες, είχαν υψηλότερα επίπεδα του microRNA miR-505-5p στον υποθάλαμο τους - από την εμβρυϊκή ηλικία μέχρι την ενηλικίωση. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ποντίκια έτρωγαν περισσότερο και έδειχναν προτίμηση σε τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά.
Είναι ενδιαφέρον ότι η επίδραση της μητρικής παχυσαρκίας στο miR-505-5p και στις διατροφικές συμπεριφορές, μετριάστηκε σε όσες μητέρες ασκούνταν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Πειράματα κυτταρικής καλλιέργειας, έδειξαν ότι η έκφραση miR-505-5p θα μπορούσε να προκληθεί με την έκθεση των νευρώνων του υποθαλάμου σε μακράς αλυσίδας λιπαρά οξέα και ινσουλίνη, τα οποία εντοπίζονται σε υψηλά επίπεδα σε παχύσαρκες εγκυμοσύνες.
Οι ερευνητές αναγνώρισαν το miR-505-5p ως ένα νέο ρυθμιστή των οδών που εμπλέκονται στην πρόσληψη λιπαρών οξέων και στο μεταβολισμό. Η μελέτη είναι μία από τις πρώτες που κατέδειξε τον μοριακό μηχανισμό που συνδέει τις διατροφικές συνήθειες της κυοφορούσας με τη μελλοντική διατροφική συμπεριφορά των εμβρύων.
Οι συγγραφείς προσθέτουν ότι «τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι η παχυσαρκία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, προκαλεί αλλαγές στον εγκέφαλο του μωρού και το κάνει να καταναλώνει περισσότερη τροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά στην ενήλικη ζωή και πιο πιθανό να αναπτύξει παχυσαρκία. Είναι σημαντικό ότι δείξαμε ότι η μέτρια άσκηση, χωρίς απώλεια βάρους, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε γυναίκες με παχυσαρκία, απέτρεψε τις αλλαγές στον εγκέφαλο του μωρού.
Αυτό μάς βοηθά να καταλάβουμε γιατί τα παιδιά των μητέρων που ζουν με παχυσαρκία είναι πιο πιθανό να γίνουν παχύσαρκα και τα ίδια, με την έκθεση στην πρώιμη ζωή, τη γενετική και το περιβάλλον να ασκούν όλα επιρροή».