Η διατροφική αξία του μήλου ξεπερνάει ακόμα και την υπέροχη γεύση του

Τα μήλα είναι πλούσια πηγή θρεπτικών συστατικών, πολυφαινολών και άλλων φυτοχημικών στοιχείων. Ένα μεσαίου μεγέθους μήλο καθημερινά μάς παρέχει 8,4 mg βιταμίνης C, που ισοδυναμεί με 9% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης για τη βιταμίνη αυτή. Και δεν είναι μόνο αυτό που έχουμε να κερδίσουμε τρώγοντας καθημερινά μήλα.

Ένα πλήθος βιταμινών περιέχονται στους καρπούς αυτούς όπως είναι η ριβοφλαβίνη (βιταμίνη Β2), η βιταμίνη Κ, η βιταμίνη Α, η πυριδοξίνη (βιταμίνη Β6) και το κάλιο. Ενώ σε ό,τι αφορά τα μάκρο-θρεπτικά συστατικά του, το μήλο είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες, περιέχει 25 γραμμάρια υδατανθράκων και το σύνολο των θερμίδων του προέρχεται από αυτούς όπως συμβαίνει με όλα τα φρούτα που δεν περιέχουν καθόλου λίπος. Σε ό,τι αφορά δε τις θερμίδες, ένα μέτριο μήλο δίνει 65 kcal, ενώ αποτελείται σε μεγάλο ποσοστό από νερό, περίπου 84%. Τρώγοντας ένα μήλο λαμβάνουμε μεγάλη ποσότητα φυτικών ινών, περίπου 4,5 γραμμάρια ανά καρπό. 

Παράλληλα είναι μια καλή πηγή αντιοξειδωτικών, καθώς έχει το δεύτερο υψηλότερο επίπεδο αντιοξειδωτικής δράσης σε σύγκριση με άλλα φρούτα.

Τα φλαβονοειδή, που περιέχονται σε υψηλές συγκεντρώσεις στα μήλα, είναι επίσης ουσίες με ισχυρές αντιοξειδωτικές ικανότητες. Άλλες φλαβονοειδείς ουσίες επιφέρουν αντιφλεγμονώδεις επιδράσεις, εμποδίζουν την συσσώρευση αιμοπεταλίων ή συνεισφέρουν στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Όλες αυτές οι ιδιότητες, καθιστούν τα φλαβονοειδή ένα ιδιαίτερα σημαντικό μέσο για την πρόληψη και αντιμετώπιση καρδιαγγειακών προβλημάτων. 

Επίσης, πιστεύεται ότι τα φλαβονοειδή και τα φαινολικά οξέα που περιέχονται στον χυμό μήλου, συντελούν στη μείωση της φλεγμονής στους αεραγωγούς, στοιχείο βασικό για τον συριγμό και την εκδήλωση άσθματος. Μάλιστα, σε έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Αμπερντίν, αποκαλύφθηκε ότι οι μητέρες οι οποίες έτρωγαν τουλάχιστον 4 μήλα την εβδομάδα κατείχαν έως και 50% λιγότερες πιθανότητες να γεννήσουν παιδί με άσθμα.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Τέλος, ο συνδυασμός της δράσης της πηκτίνης και των αντιοξειδωτικών ουσιών που περιέχουν τα μήλα, έχει θεωρηθεί ως μια από τις καλύτερες ασπίδες προστασίας από τον διαβήτη. Η παρουσία της πηκτίνης, επιδρά θετικά στο μεταβολισμό της γλυκόζης και βοηθά στη διατήρηση των επιθυμητών επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Λόγω του χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη του μήλου, η κατανάλωσή του δεν προκαλεί απότομη άνοδο στα επίπεδα της γλυκόζης.