Στην επιφάνεια τα κενά ανακουφιστικής φροντίδας
30 Απριλίου 2024, 06:00
Αφορμή για να έρθουν στην επιφάνεια και να αναδειχθούν τα κενά της νομοθεσίας σε ότι αφορά την παροχή ανακουφιστικής φροντίδας, αποτελεί το περιστατικό καταγγελίας για την εκδίωξη καρκινοπαθούς από νοσηλευτήριο, επειδή έληξε η διάρκεια ισχύος του παραπεμπτικού της.
Μιλώντας στο YgeiaWatch, η ανώτερη λειτουργός του Οργανισμού Ασφάλισης Υγείας (ΟΑΥ), Μόνικα Κυριάκου, επεσήμανε πως το γεγονός ότι δεν υπάρχει νομοθεσία για την ανακουφιστική φροντίδα, σίγουρα εμποδίζει την ένταξη στο ΓεΣΥ και άλλων υπηρεσιών αυτού του είδους, πέραν των όσων έχουν ήδη ενταχθεί, για άτομα με καρκίνο.
Ταυτόχρονα ωστόσο, τόνισε ότι «η νομοθεσία για την ανακουφιστική φροντίδα και την αποκατάσταση δεν θα λύσει τα προβλήματα των χρόνιων ασθενών», καθώς μπορεί οι εν λόγω ασθενείς να μην χρειάζονται ανακουφιστική φροντίδα ή αποκατάσταση, αλλά να μην μπορούν να μείνουν σπίτι τους.
Η κ. Κυριάκου, παρατήρησε ότι σύμφωνα και με την έκθεση αξιολόγησης του ΟΑΥ, υπάρχουν περιπτώσεις ασθενών που χρειάζονται νοσηλευτική φροντίδα, χωρίς να χρειάζονται αποκατάσταση ή ανακουφιστική φροντίδα.
Εντούτοις, αναφέρει, πως δεν μπορούν να ενταχθούν στο σύστημα άλλα νοσηλευτήρια ή κέντρα που να μην είναι νοσηλευτήρια, καθώς όπως εξηγεί, «δεν υπάρχει η νομοθεσία μέσω της οποίας θα μπορούμε να συμβληθούμε με χώρους που παρέχουν αυτές τις υπηρεσίες και έχουν μια άλλη άδεια, από μια άλλη αρχή, που θα τα ονομάζει ως κέντρα ανακουφιστικής φροντίδας».
Αντέκρουσε την καταγγελία ο ΟΑΥ
Στο μεταξύ, τους ισχυρισμούς της οικογένειας καρκινοπαθούς γυναίκας, η οποία σύμφωνα με καταγγελία που ήρθε στη δημοσιότητα, εκδιώχθηκε από νοσηλευτήριο επειδή έληξε το παραπεμπτικό νοσηλείας της, αντικρούει ο ΟΑΥ.
Η καρκινοπαθής γυναίκα η οποία δεν είναι σε θέση να αυτοεξυπηρετηθεί, νοσηλεύθηκε κατόπιν παραπομπής σε νοσηλευτήριο του ΓεΣΥ το οποίο διαθέτει κέντρο αποκατάστασης στην Λευκωσία. Σύμφωνα με την καταγγελία, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Πολίτης, ο γιατρός της ενημερώθηκε από το νοσηλευτήριο ότι το παραπεμπτικό της είχε λήξει και της ζητήθηκε νέο παραπεμπτικό.
Μετά την ανανέωση του παραπεμπτικού, η ασθενής ενημερώθηκε ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να νοσηλεύεται στο συγκεκριμένο νοσηλευτήριο λόγω έλλειψης κλινών και της ζητήθηκε να προχωρήσει στην εξεύρεση άλλου κέντρου αποκατάστασης, είτε κέντρου ανακουφιστικής φροντίδας, για να μεταφερθεί.
Όπως υποστηρίζουν οι συγγενείς της ασθενούς, η εξεύρεση άλλου κέντρου δεν κατέστη δυνατή και η γυναίκα η οποία δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί, αναγκάστηκε να επιστρέψει στο σπίτι της, χωρίς την απαραίτητη φροντίδα.
Την επόμενη μέρα, μεταφέρθηκε τελικά σε κέντρο το οποίο παρέχει υπηρεσίες ανακουφιστικής φροντίδας εντός ΓεΣΥ.
Σύμφωνα με τον ΟΑΥ, αφού η γυναίκα νοσηλεύτηκε για κάποιες ημέρες λαμβάνοντας μόνο υπηρεσίες ιατρικής φροντίδας και ενώ πλησίαζε η λήξη του παραπεμπτικού της, ο θεράπων ιατρός της, υπέβαλε αίτημα για να λάβει η συγκεκριμένη δικαιούχος υπηρεσίες αποκατάστασης οι οποίες προσφέρονται στο συγκεκριμένο νοσηλευτήριο.
Το αίτημα αξιολογήθηκε και απορρίφθηκε, γιατί η συγκεκριμένη δικαιούχος δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για να λάβει υπηρεσίες αποκατάστασης, καθώς ο οργανισμός αποζημιώνει αυτές τις υπηρεσίες για συγκεκριμένες κατηγορίες παθήσεων, εξηγεί ο ΟΑΥ.
Κακή διαχείριση ή κάτι άλλο;
Η κ. Κυριάκου, σημείωσε ότι σε αυτή την περίπτωση, υπήρχαν διάφορες επιλογές που το ΓεΣΥ καλύπτει με βάση την κατάσταση της υγείας της δικαιούχου.
«Εκ του αποτελέσματος κρίνουμε ότι η συγκεκριμένη δικαιούχος έπρεπε να λάβει υπηρεσίες ανακουφιστικής φροντίδας», είπε.
Αναφερόμενη στην εξέλιξη της συγκεκριμένης υπόθεσης, σημείωσε ότι η ασθενής έφυγε από το νοσηλευτήριο και την επόμενη μέρα έγιναν οι διευθετήσεις για να εισαχθεί σε νοσηλευτήριο που παρέχει υπηρεσίες ανακουφιστικής φροντίδας.
«Υπήρξε δηλαδή μία μέρα κενό από το εξιτήριο που πήρε από το νοσηλευτήριο, μέχρι να διευθετηθεί η παραπομπή στο δεύτερο νοσηλευτήριο που παρέχει υπηρεσίες ανακουφιστικής φροντίδας», οι οποίες, σύμφωνα με την κ. Κυριάκου, δεν προβλέπουν οποιαδήποτε προέγκριση.
«Εφόσον ο γιατρός της έκρινε σκόπιμο να μεταφερθεί σε νοσηλευτήριο ανακουφιστικής φροντίδας, θα μπορούσε να εκδώσει παραπεμπτικό πριν η δικαιούχος πάρει εξιτήριο από το νοσηλευτήριο και να γινόταν συνεννόηση για να μεταφερθεί από το ένα νοσηλευτήριο στο άλλο», επεσήμανε.
«Το γεγονός ότι δεν έγινε, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν ήταν λόγω κακής διαχείρισης του περιστατικού ή αν ήταν λόγω του ότι έπρεπε να μεσολαβήσουν κάποια άλλα πράγματα για να πάει η ασθενής την επόμενη μέρα στο νοσηλευτήριο για να λάβει υπηρεσίες ανακουφιστικής φροντίδας», πρόσθεσε.
Σημείωσε πως αυτά τα γνωρίζει μόνο ο θεράπων ιατρός, ο οποίος έδωσε το εξιτήριο και έκρινε ότι η συγκεκριμένη δικαιούχος δεν έπρεπε να μεταφερθεί απευθείας σε κέντρο ανακουφιστικής φροντίδας, προκειμένου να εκδώσει το συγκεκριμένο παραπεμπτικό.
Να διασφαλίζεται το επίπεδο υπηρεσιών
Μιλώντας στο YgeiaWatch, o πρόεδρος της ΟΣΑΚ, Δημήτρης Λαμπριανίδης ανέφερε ότι ο ΟΑΥ όταν αγοράζει υπηρεσίες πρέπει να απαιτεί και να επιβεβαιώνει ότι ο πάροχος υπηρεσιών υγείας θα μεταχειρίζεται τους ασθενείς του με σεβασμό και αξιοπρέπεια.
Υπέδειξε πως θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι ακολουθούνται συγκεκριμένα πρωτόκολλα ακόμα και για τη διαδικασία εξιτηρίου, ώστε να επιβεβαιώνεται πως ο ασθενής εξυπηρετήθηκε με αξιοπρέπεια και σεβασμό και έλαβε την απαραίτητη υποστήριξη για να μπορέσει να φύγει και να πάει σπίτι του, ή κάπου άλλου.
«Θα πρέπει να υπάρχει συνεννόηση με την οικογένεια του ασθενούς και χρόνος για να προετοιμαστεί ο ίδιος για να βρει ή να σχεδιάσει τη λύση», συμπλήρωσε.
Τεράστιο το κενό κατ’ οίκον και μακροχρόνιας φροντίδας
Σχολιάζοντας το κενό παροχής μακροχρόνιας φροντίδας, ο κ. Λαμπριανίδης υποστήριξε πως θα πρέπει η πολιτεία να κάνει ενέργειες για να διασφαλιστεί ότι υπάρχει η μακροχρόνια φροντίδα και αν είναι δυνατόν, η φροντίδα κάτ’ οίκον, για να μπορεί το άτομο να επιστέψει σπίτι του και να συνεχίσει τη ζωή του εκεί.
«Στο κομμάτι της κατ’ οίκον φροντίδας υπάρχει τεράστιο κενό», τόνισε, υπογραμμίζοντας ότι «αυτή η χώρα πρέπει επιτέλους να δημιουργήσει υπηρεσίες για τη μακροχρόνια φροντίδα και αν είναι δυνατόν ο ασθενής να μπορεί να μείνει στο σπίτι του με την οικογένεια του και να μην χρειάζεται να μπαίνει σε ιδρύματα και στέγες φιλοξενίας».
Αν όμως υπάρχουν ειδικά κέντρα φιλοξενίας και ο ασθενής νιώθει ότι εκεί θα είναι καλά, τότε, σημείωσε, είναι δικαίωμα του να πάει. Αλλά, επεσήμανε, «πρέπει να δίνουμε τη δυνατότητα στον ασθενή να πάει στο σπίτι του και να λαμβάνει τις υπηρεσίες που χρειάζεται κάτ’ οικον».
«Πρέπει να δημιουργηθούν οι υπηρεσίες κατ’ οίκον φροντίδας και μακροχρόνιας φροντίδας, πέραν από τη κοινοτική νοσηλευτική. Και ειδικά όταν ο ασθενής είναι ηλικιωμένος και σύζυγος, είναι ακόμη πιο δύσκολο».
Τα κενά, σύμφωνα με τον κ, Λαμπριανίδη, «αποδεικνύουν τον ηλικιακό ρατσισμό που υπάρχει στη χώρα μας και την αδιαφορία του κράτους προς τα άτομα τρίτης ηλικίας».
«Αντί όταν μεγαλώνεις να γίνεσαι φορέας περισσότερων δικαιωμάτων και προστασίας, αυτό το κράτος σε περιθωριοποιεί. Αυτά δείχνουν το βιοτικό επίπεδο μιας χώρας».
Καταγεγραμμένα στην αξιολόγηση ΟΑΥ τα κενά
To κενό στη μετανοσοκομειακή φροντίδα, καταγράφει και ο ΟΑΥ στην πρώτη του αξιολόγηση.
Σύμφωνα με τον ΟΑΥ, πρόκειται για ένα σημαντικό κενό στη μετανοσοκομειακή διαχείριση ασθενών, κυρίως ηλικιωμένων, το οποίο ταλαιπωρεί τόσο τους ίδιους τους ασθενείς, όσο και το σύστημα υγείας της χώρας.
Μάλιστα αφήνεται ανοικτό το ενδεχόμενο, το σύστημα υγείας να οδηγηθεί μελλοντικά σε «βραχυκύκλωμα» αφού θα υποχρεωθούν τα νοσοκομεία του ΓεΣΥ, κυρίως τα κρατικά, να εξυπηρετούν πολίτες που ανήκουν σε αυτή, τη νέα κατηγορία ασθενών, με αποτέλεσμα να μειωθεί η δυναμικότητα του συστήματος σε κλίνες νοσηλείας, όπως σημειώνεται.
Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στη μετανοσοκομειακή φροντίδα ατόμων άνω των 70 ετών.
Ο ΟΑΥ επισημαίνει ότι υπάρχουν αρκετοί ηλικιωμένοι ασθενείς οι οποίοι, ειδικά μετά από μια εγχείρηση, αδυνατούν να αυτοεξυπηρετηθούν.
Επιπρόσθετα, καταγράφεται πως σε αρκετές περιπτώσεις οι συγγενείς πιέζουν τους θεράποντες γιατρούς και τα νοσηλευτήρια να κρατήσουν τους ασθενείς για μεγαλύτερη περίοδο από ό,τι δικαιολογείται από την κλινική κατάστασή τους, μέχρι να καταφέρουν να εξεύρουν ειδικό κέντρο για να τους αναλάβει.
Της Μόνικας Μακρυγιάννη
