Υπερτασικός ασθενής με νεφρική ανεπάρκεια: Καλά νέα με νέο φάρμακο
12 Νοεμβρίου 2024, 16:00
Η αρτηριακή υπέρταση αποτελεί τη πιο συχνή χρόνια νόσο και σχετίζεται με ένα μεγάλο αριθμό θανάτων και σημαντική νοσηρότητα από το καρδιαγγειακό σύστημα. Από την άλλη η νεφρική ανεπάρκεια -η οποία έχει αναγνωρισθεί ως μια κατάσταση με σημαντικές επιπτώσεις στην καρδιακή λειτουργία - είναι άμεσα συνυφασμένη με την αρτηριακή υπέρταση. Ο νεφρός αποτελεί ένα από τα όργανα στόχους της αρτηριακής υπέρτασης και αρκετές μελέτες από τις ΗΠΑ, αποδίδουν σε αυτή το 30% των περιπτώσεων χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας τελικού σταδίου. Η πρώτη εκδήλωση της δυσλειτουργίας των νεφρών, είναι η λευκωματουρία η οποία είναι το αποτέλεσμα της συστηματικής ενδοσπειραματικής αύξησης της πίεσης που οδηγεί σε νεφρική βλάβη και μπορεί να καταλήξει σε νεφρική ανεπάρκεια.
Γράφει η Δρ Mαρία Μαρκέτου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Καρδιολογίας, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, Καρδιολογική Κλινική, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου:
"Η θεραπεία της υπέρτασης επιβάλει αλλαγή τρόπου ζωής η οποία πρέπει να υιοθετείται από όλους τους υπερτασικούς. Η σωστή αντιμετώπιση και ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης σε επίπεδα < 130 mmHg για τη συστολική και <80mmHg, μειώνει σημαντικά τις επιπλοκές της υπέρτασης καθώς και την πρόοδο σε νεφρική ανεπάρκεια. Στις περισσότερες περιπτώσεις υπερτασικών ασθενών, η αλλαγή του τρόπου ζωής και η μείωση του αλατιού, δεν φθάνουν από μόνα τους για να ρυθμισθεί η υπέρταση. Απαιτείται ταυτόχρονα και χορήγηση αντιυπερτασικών φαρμάκων. Πλέον τα φάρμακα που διαθέτουμε για την αντιμετώπιση της υπέρτασης είναι αρκετά αποτελεσματικά, ασφαλή και εκτός από τις αντιυπερτασικές τους ιδιότητες προσφέρουν περαιτέρω προστασία στην καρδιά, τα αγγεία και τα ζωτικά όργανα του σώματός μας.
Ο έλεγχος και η ρύθμιση γενικότερα της υπέρτασης, είναι μείζονος σημασίας σε άτομα με χρόνια νεφρική νόσο, καθώς συμβάλλει στην επιβράδυνση της εξέλιξης της νεφρικής νόσου και μειώνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά συμβάματα. Επίσης, ορισμένες θεραπείες σε αυτούς προσφέρουν εκτός από τη ρύθμιση της υπέρτασης και νεφροπροστασία ή καρδιοπροστασία και αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την έναρξη της θεραπείας.
Οι βασικές κατηγορίες των αντιυπερτασικών που χρησιμοποιούμε, είναι οι αναστολείς των υποδοχέων της αγγειοτασίνης, οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτεσίνης, καθώς και οι αποκλειστές των διαύλων ασβεστίου μαζί με τα διουρητικά. Ιδιαίτερα, η πρώτη κατηγορία αποτελείται από φάρμακα με σημαντική αντιυπερτασική δράση, ελάχιστες ανεπιθύμητες ενέργειες, πολύ καλά ανεχτές από τον άρρωστο και με πλειοτρόπες δράσεις που προστατεύουν το καρδιαγγειακό σύστημα.
Η ιρμπεζαρτάνη είναι ένας από τους βασικούς εκπρόσωπους της κατηγορίας αυτής. Αποτελεί ένα φάρμακο με πολύ καλό αντιυπερτασικό αποτέλεσμα αλλά επιπλέον προσφέρει αποδεδειγμένα προστασία στο νεφρό, μειώνοντας την λευκωματουρία και την επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας, όπως αυτή παρατηρείται σε ομάδες υψηλού κινδύνου (π.χ. άτομα με σακχαρώδη διαβήτη). Στη μελετη IDNT (Irbesartan Diabetic Nephropathy Trial) η οποία αφορούσε υπερτασικούς ασθενείς με πρωτεϊνουρία και νεφρική δυσλειτουργία , η χορήγηση ιρμπεζαρτάνης 300 mg, οδήγησε σε μείωση του σχετικού κινδύνου εμφάνισης νεφρικής ανεπάρκειας τελικού σταδίου κατά 23% σχετικά με άλλες συγκρινόμενες θεραπείες που προσέφεραν αντίστοιχο αντιυπερτασικό αποτέλεσμα.
Επιπλέον, ο σταθερός συνδυασμός της σε ένα χάπι με τον αναστολέα διαύλου ασβεστίου αμλοδιπίνη σε διάφορες δοσολογίες , προσφέρει πολύ καλύτερο αντιυπερτασικό αποτέλεσμα, ακόμα μικρότερο ποσοστό ανεπιθύμητων ενεργειών αλλά κυρίως βελτιώνει τη συμμόρφωση των ασθενών στην φαρμακευτική αγωγή μέσω της απλούστευσης του θεραπευτικού σχήματος".