Τι είναι ο αυτισμός;

Ως αυτισμός θα μπορούσε να οριστεί το μη φυσιολογικό κλείσιμο ενός ατόμου στον εαυτό του, όπως υποδηλώνει και η ετυμολογία της λέξης. Υπό αυτή την έννοια, το παιδί μοιάζει να βρίσκεται στο δικό του κόσμο, στον οποίο νιώθει ασφαλής. Η επικοινωνία του με το περιβάλλον είναι δύσκολη και επιλεκτική, ενώ ο λόγος του συνήθως αρθρώνεται με κραυγές, δηλαδή λέει μια λέξη κραυγάζοντας ή μιμούμενο τις φωνές των άλλων. Το αυτιστικό παιδί παρουσιάζει ψυχαναγκαστική συμπεριφορά, επαναλαμβάνοντας συνεχώς κάποιες κινήσεις ή κάποιες επιθυμίες, αντιλαμβάνεται τον κόσμο με το δικό του τρόπο και δεν επιδεικνύει φαντασία στο παιχνίδι. Καθώς ο αυτισμός περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα διαταραχών, δύο αυτιστικά παιδιά μπορεί να διαφέρουν εντελώς μεταξύ τους. Αν το παιδί πάσχει από το σύνδρομο Asperger μπορεί να είναι εξαιρετικά ευφυές και να επιδεικνύει ιδιαίτερες ικανότητες σε ένα συγκεκριμένο τομέα. Στο άλλο άκρο, το παιδί δεν μαθαίνει να μιλά, να χρησιμοποιεί την τουαλέτα ή αυτοτραυματίζεται ψυχαναγκαστικά.

Πού οφείλεται;

Αν και οι ακριβείς αιτίες που προκαλούν τον αυτισμό δεν έχουν ακόμη προσδιοριστεί, οι γενετικοί παράγοντες θεωρούνται σημαντικοί, όπως και ορισμένες παθήσεις που επηρεάζουν την ανάπτυξη των τμημάτων του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη λογική σκέψη και την επικοινωνία.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Δεν υπάρχει ειδικό τεστ που να εντοπίζει τον αυτισμό, γι’ αυτό και η διάγνωση γίνεται βάσει των συμπτωμάτων στη συμπεριφορά του παιδιού. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι εμφανή από την ηλικία των 12 μηνών, συνήθως όμως η ασθένεια επιβεβαιώνεται μετά την ηλικία των 3 ετών.

Πώς αντιμετωπίζεται;

Ο αυτισμός δεν θεραπεύεται, είναι όμως ζωτικής σημασίας να εντοπιστεί από πολύ μικρή ηλικία για να υπάρξει έγκαιρη παρέμβαση από τους κατάλληλους φορείς και τους κατάλληλους ειδικούς. Η σωστή παρέμβαση και τα κατάλληλα προγράμματα μπορούν να βελτιώσουν τις γνωστικές και επικοινωνιακές ικανότητες του αυτιστικού παιδιού.

* Οι πληροφορίες που περιέχονται σε αυτά τα κείμενα έχουν μόνο ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν αποτελούν θεραπευτική πρόταση, δεν υποκαθιστούν την ιατρική διάγνωση ή/και περίθαλψη, καθώς και τις οδηγίες που μόνο οι γιατροί έχουν την ευθύνη να δώσουν.