Τι είναι η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ);
24 Ιουνίου 2019, 10:35
Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) είναι βλάβη ή καταστροφή των αεραγωγών και των ιστών των πνευμόνων που προκαλείται από το κάπνισμα ή από κάποιες ασθένειες, όπως η χρόνια βρογχίτιδα, η βρογχιολίτιδα, το πνευμονικό εμφύσημα και το βρογχικό άσθμα. Η ΧΑΠ είναι μια ύπουλη νόσος που μπορεί να εξελίσσεται μακροχρόνια (20 ή και παραπάνω χρόνια) χωρίς να παρουσιάζει συμπτώματα. Πρόκειται για μια πάθηση που αυξάνεται δραματικά τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα να αποτελεί πλέον την τέταρτη πιο κοινή αιτία θανάτου.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
- δύσπνοια
- χρόνιος βήχας
- παραγωγή πτυέλων
- λαχάνιασμα
- συριγμός.
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;
- το κάπνισμα
- η ρύπανση
- οι λοιμώξεις αναπνευστικού.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Η διάγνωση της ΧΑΠ γίνεται με σπιρομέτρηση (φύσημα σε ένα ειδικό μηχάνημα για εντοπισμό και ταξινόμηση της ασθένειας σε ήπια, μέτρια, σοβαρή). Ωστόσο, συμπληρωματικά, μπορεί να γίνουν και περαιτέρω εξετάσεις, όπως ακτινογραφία θώρακος, αξιολόγηση των αερίων αίματος ή αξονική τομογραφία θώρακος.
Τι είδους επιπλοκές μπορεί να παρουσιαστούν;
- αναπνευστική ανεπάρκεια
- συχνές λοιμώξεις του αναπνευστικού
- καρδιακή ανεπάρκεια
- θάνατος.
Πώς αντιμετωπίζεται;
Αν και η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια δεν θεραπεύεται, ωστόσο χορηγούνται φάρμακα ή χρησιμοποιείται οξυγονοθεραπεία για την επιβράδυνση της πορείας της ασθένειας και την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει -συνδυαστικά ή μη- τη λήψη βρογχοδιασταλτικών, κορτικοστεροειδών, αντιβιοτικών φάρμακων και ετήσιο εμβολιασμό.
Πώς μπορεί να προληφθεί;
Η ΧΑΠ προκαλείται από το κάπνισμα, τη ρύπανση ή από λοιμώξεις του αναπνευστικού και γι’ αυτό το λόγο η πρόληψη εξαρτάται από την αποφυγή του καπνίσματος (ενεργητικού και παθητικού), τη διαβίωση σε υγιές περιβάλλον και τον έλεγχο ασθενειών που αποδυναμώνουν το αναπνευστικό σύστημα, όπως είναι τα συνεχή κρυολογήματα και η χρόνια βρογχίτιδα.
*Οι πληροφορίες που περιέχονται σε αυτά τα κείμενα έχουν μόνο ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν αποτελούν θεραπευτική πρόταση, δεν υποκαθιστούν την ιατρική διάγνωση ή/και περίθαλψη, καθώς και τις οδηγίες που μόνο οι γιατροί έχουν την ευθύνη να δώσουν.