Πώς μία μέθοδος που προκαλεί υποθερμία θα μπορούσε να σώσει ζωές

Η τεχνητή νοημοσύνη βοηθά στον εντοπισμό ασθενειών, στην εφεύρεση ρομπότ που κάνουν χειρουργικές επεμβάσεις, ακόμη και βιντεοκλήσεις μεταξύ γιατρού και ασθενή. Όλα αυτά κάποτε έμοιαζαν εξωπραγματικά, αλλά τώρα συμβαίνουν στην κλινική πράξη.

Τώρα, καθώς προχωράμε στο 23ο έτος του 21ου αιώνα, δεν θα πιστεύετε τι θα είμαστε σε θέση να κάνουμε. Τρία ιδιαίτερα παραδείγματα μάς φέρνουν πιο κοντά στην κλινική πραγματικότητα.

Ο Captain America, ο Han Solo, ο Khan - αυτοί οι τρεις ήρωες ταινιών επιστημονικής φαντασίας – διατηρήθηκαν σε χαμηλές θερμοκρασίες και στη συνέχεια αναβίωσαν, ξυπνώντας ζωντανοί και υγιείς μήνες, δεκαετίες ή αιώνες αργότερα. Αυτά είναι φανταστικά παραδείγματα, σίγουρα, αλλά η επιστήμη στην οποία έχουν τις ρίζες τους, ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Σύμφωνα με το Medscape, σπάνιες περιπτώσεις τυχαίας υποθερμίας αποδεικνύουν ότι η πλήρης ανάρρωση είναι δυνατή ακόμη και όταν η καρδιά σταματήσει να χτυπά. Η πτώση της θερμοκρασίας του σώματος, επιβραδύνει το μεταβολισμό και μειώνει την ανάγκη για οξυγόνο, καθυστερώντας την εγκεφαλική βλάβη για 1 ώρα ή περισσότερο. (Σε μια ακραία περίπτωση, ένας ορειβάτης επέζησε μετά από σχεδόν 9 ώρες προσπαθειών αναζωογόνησης).

Χρήσιμο για έναν ταξιδιώτη στο διάστημα; Μάλλον όχι. Αλλά θα μπορούσε να είναι ένας ιδιαίτερα κρίσιμος παράγοντας για κάποιον τραυματισμένο του οποίου η ζωή απειλείται.

Αυτός είναι ο τρόπος σκέψης πίσω από μια επαναστατική διαδικασία που κορυφώθηκε, μετά από δεκαετίες έρευνας σε χοίρους και σκύλους, τώρα σε κλινική δοκιμή. Η ιδέα:  σε ένα άτομο με τεράστια απώλεια αίματος του οποίου η καρδιά έχει σταματήσει, εγχέεται ένα παγωμένο υγρό, 10° C περίπου.

Οι γιατροί ήδη προκαλούν μέτρια υποθερμία για την προστασία του εγκεφάλου και άλλων οργάνων μετά από καρδιακή ανακοπή και κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης στο αορτικό τόξο.

Ωστόσο, αυτή η πειραματική διαδικασία - που ονομάζεται Emergency Preservation and Resuscitation (EPR) - πηγαίνει πολύ πιο πέρα από αυτό, «μειώνοντας δραματικά την ανάγκη του σώματος για οξυγόνο και ροή αίματος», λέει ο Samuel Tisherman, MD, χειρουργός τραύματος στο Πανεπιστήμιο του Maryland Medical Center και επικεφαλής ερευνητής της δοκιμής. 

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Αυτό θέτει τον ασθενή σε μια κατάσταση αναστολής, που «θα μπορούσε να δώσει χρόνο στους χειρουργούς για να σταματήσουν την αιμορραγία και να σώσουν περισσότερους από αυτούς τους ασθενείς».