Θεραπεία για το διαβήτη τύπου 2 και την παχυσαρκία ίσως βοηθάει και στη ΧΑΠ

Ερευνητές εκτιμούν ότι από το 2019, περίπου 400 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζούσαν με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), με τον αριθμό αυτό να αναμένεται να φτάσει τα 600 εκατομμύρια μέχρι το 2050. Υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες κινδύνου που μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης αυτής της χρόνιας νόσου, όπως το κάπνισμα, η ηλικία, η κληρονομικότητα, η μακροχρόνια έκθεση σε περιβαλλοντικούς κινδύνους όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση και η σκόνη, καθώς και ορισμένες καταστάσεις, όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης τύπου 2.

Νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο JAMA Internal Medicine αναφέρει ότι τα άτομα που έχουν διαβήτη τύπου 2 και λαμβάνουν θεραπεία με αναστολείς συμμεταφορέα-2 νατρίου-γλυκόζης (SGLT-2is) ή αγωνιστές υποδοχέα πεπτιδίου-1 τύπου γλυκαγόνης (GLP-1RAs) μπορεί να διατρέχουν χαμηλότερο κίνδυνο μέτριων ή σοβαρών παροξύνσεων της ΧΑΠ ή έξαρσης των συμπτωμάτων, σε σύγκριση με εκείνους που λαμβάνουν αναστολείς διπεπτιδυλοπεπτιδάσης 4 (DPP-4is)

Ειδικότερα, για αυτήν τη μελέτη, οι ερευνητές ανέλυσαν ιατρικά δεδομένα από σχεδόν 394.000 ενήλικες 40 ετών και άνω με διαβήτη τύπου 2 και ενεργό ΧΑΠ που έπαιρναν φάρμακα GLP-1, SGLT-2 ή DPP-4i.

Η Elisabetta Patorno, MD, DrPH, αναπληρώτρια καθηγήτρια ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Επιδημιολογίας στο Harvard T.H. Chan School of Public Health και διευθυντής του Προγράμματος για τη Φαρμακοεπιδημιολογία των Καρδιαγγειακών-Νεφρο-Μεταβολικών Νόσων (PROMISE) στο Τμήμα Φαρμακοεπιδημιολογίας στο Brigham and Women’s Hospital στη Βοστώνη, ανώτερος συγγραφέας αυτής της μελέτης, δήλωσε στο Medical News Today: «Εξερευνήσαμε τη σχέση μεταξύ των φαρμάκων GLP-1, SGLT-2i και του κινδύνου παρόξυνσης της ΧΑΠ, επειδή προηγούμενη έρευνα έδειξε ότι αυτά τα φάρμακα μπορεί να έχουν αντιφλεγμονώδη και προστατευτικά αποτελέσματα των πνευμόνων. Ωστόσο, υπήρχαν περιορισμένα κλινικά στοιχεία που συγκρίνουν τον αντίκτυπό τους στα αποτελέσματα της ΧΑΠ σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2».

Στο τέλος της μελέτης, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες με διαβήτη τύπου 2 και ΧΑΠ που έλαβαν φάρμακα GLP-1 ή SGLT-2 είχαν χαμηλότερο κίνδυνο να έχουν μέτριες ή σοβαρές παροξύνσεις της ΧΑΠ σε σύγκριση με συμμετέχοντες που έπαιρναν φάρμακα DPP-4i.

«Το εύρημα ότι τα SGLT-2i και GLP-1RAs μειώνουν τον κίνδυνο έξαρσης της ΧΑΠ σε σύγκριση με το DPP-4i υποδηλώνει ότι αυτά τα φάρμακα θα μπορούσαν να είναι καλύτερες επιλογές για ασθενείς με διαβήτη και ΧΑΠ», είπε η Patorno. «Αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει τις αποφάσεις περί θεραπείας και να βελτιώσει την αναπνευστική υγεία σε αυτόν τον πληθυσμό υψηλού κινδύνου».

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

«Οι ερευνητές συνεχίζουν να μελετούν φάρμακα GLP-1 πέρα από τον διαβήτη και την απώλεια βάρους, επειδή μπορεί να έχουν πρόσθετα οφέλη για την υγεία, όπως μείωση της φλεγμονής, βελτίωση της λειτουργίας των πνευμόνων και μείωση του κινδύνου καταστάσεων όπως οι παροξύνσεις της ΧΑΠ», προσέθεσε ο Avik Ray, MD, MS, ερευνητής στο Τμήμα Φαρμακευτικής Επιδημιολογίας στο Brigham and Women’s Hopital. «Η κατανόηση αυτών των επιπτώσεων μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς με αυτές τις καταστάσεις».