Λιγότερες θερμίδες συνδυαστικά με αντιδιαβητικά οδηγούν σε ύφεση του διαβήτη
29 Ιανουαρίου 2025, 07:00
Ερευνητές υπολογίζουν ότι περίπου 828 εκατομμύρια ενήλικες σε όλο τον κόσμο ζουν με διαβήτη, με το 90% από αυτούς να έχουν διαβήτη τύπου 2. Πρόσφατες μελέτες προβλέπουν ότι ο αριθμός των ανθρώπων παγκοσμίως που ζουν με διαβήτη θα αυξηθεί σε τουλάχιστον 1,3 δισεκατομμύρια έως το 2050. Ενώ ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να αντιμετωπιστεί με φάρμακα και αλλαγές στον τρόπο ζωής, μόνο το 5% περίπου των ατόμων με αυτή τη μορφή διαβήτη θα επιτύχει ύφεση της νόσου.
«Ο διαβήτης θεωρείται ανίατη ασθένεια και εξαρτάται από τη φαρμακευτική αγωγή για [μια] ζωή», εξήγησε στο Medical News Today ο Xiaoying Li, MD, PhD, καθηγητής και διευθυντής του Τμήματος Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού στο Πανεπιστήμιο Zhongshan Hospital Fudan στην Κίνα.
«Οι επιπλοκές του διαβήτη εμφανίζονται σταδιακά καθώς ο διαβήτης εξελίσσεται. Επομένως, είναι σημαντικό να βρεθεί μια στρατηγική για να σταματήσει η εξέλιξη του διαβήτη για την πρόληψη των επιπλοκών», προσέθεσε.
Ο Li είναι ο κύριος συγγραφέας μιας νέας μελέτης που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο The BMJ, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο συνδυασμός ενός φαρμάκου αναστολέα συμμεταφοράς γλυκόζης νατρίου 2 (SGLT-2) - που χρησιμοποιείται συνήθως για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2 - με μια δίαιτα μετρίως περιοριστικών θερμίδων παρέχει υψηλότερα ποσοστά ύφεσης σε σύγκριση με τον περιορισμό μόνο των θερμίδων.
Μετά από ανάλυση, ο Li και η ομάδα του διαπίστωσαν ότι μετά από 12 μήνες, το 44% των συμμετεχόντων στη μελέτη στην ομάδα συνδυασμού δαπαγλιφλοζίνης και περιορισμού θερμίδων πέτυχαν ύφεση του διαβήτη τύπου 2, σε σύγκριση με 28% στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
«Το ποσοστό ύφεσης σε ασθενείς που λαμβάνουν δαπαγλιφλοζίνη συν περιορισμό θερμίδων (44%) είναι σημαντικά μεγαλύτερο από εκείνους που περιόρισαν μόνο τις θερμίδες (28%)», είπε ο Li.
«Η πιθανότητα να επιτευχθεί ύφεση του διαβήτη σε ασθενείς που λαμβάνουν δαπαγλιφλοζίνη και περιορίζουν την πρόσληψη θερμίδων είναι αυξημένη κατά 56%, σε σύγκριση με αυτούς που προβαίνουν μόνο σε περιορισμό θερμίδων», σημείωσε.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι οι συμμετέχοντες στην ομάδα συνδυασμού δαπαγλιφλοζίνης παρουσίασαν επίσης μεγαλύτερη μείωση στο σωματικό βάρος και την αντίσταση στην ινσουλίνη, καθώς και οφέλη στη μάζα του σωματικού λίπους, στη συστολική αρτηριακή πίεση και στα επίπεδα χοληστερόλης.
«Θεωρείται ότι αυτές οι μεταβολικές αλλαγές, συμπεριλαμβανομένου του σωματικού βάρους, της αντίστασης στην ινσουλίνη, της μάζας σωματικού λίπους και της συστολικής αρτηριακής πίεσης σχετίζονται με τη βελτίωση των καρδιαγγειακών εκβάσεων και των νεφρών, που πιθανώς συνδέονται με την ύφεση του διαβήτη».
Το Medical News Today μίλησε επίσης με τον Pouya Shafipour, MD, γιατρό παχυσαρκίας στο Κέντρο Υγείας Providence Saint John στη Σάντα Μόνικα, σχετικά με αυτή τη μελέτη. Ο Shafipour, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα, σχολίασε ότι δεν εξεπλάγη από τα αποτελέσματά της:
«Ο διαβήτης, όπως γνωρίζουμε, είναι σε άνοδο, επομένως είναι ένα σημαντικό ζήτημα υγείας. Δεν επηρεάζει μόνο το σάκχαρο του αίματος, αλλά και τη νεφρική λειτουργία, την καρδιακή νόσο, τον κίνδυνο για Νόσο Αλτσχάιμερ, τα μάτια, το νευρικό σύστημα και τη νευροπάθεια, επομένως καλύπτει σχεδόν, από την κορυφή μέχρι τα νύχια, όλο το σώμα».
«Όσο περισσότερο μπορούμε να βρούμε αποτελεσματικά φάρμακα προτού οι άνθρωποι ξεκινήσουν να παίρνουν ινσουλίνη, επειδή όταν κάποιος κάνει ινσουλίνη, τότε είναι σχεδόν το τέλος της γραμμής - εάν κάποιος είναι διαβητικός για πολύ καιρό γίνεται ινσουλινοεξαρτώμενος», συνέχισε. «Όσο περισσότερα μπορούμε να βρούμε φάρμακα που είναι πολύ αποτελεσματικά νωρίτερα, διατηρούμε τη λειτουργία του παγκρέατος όταν βελτιώνουμε την ευαισθησία στην ινσουλίνη».
