Φάρμακο που χρησιμοποιούμε στην υπέρταση βοηθάει και στη ΔΕΠΥ

Φάρμακο για την αρτηριακή πίεση, η αμλοδιπίνη, δίνει ελπίδες στα άτομα με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), καθώς όπως υποστηρίζει νέα έρευνα η οποία δημοσιεύεται στο Neuropsychopharmacology, μειώνει αποτελεσματικά την υπερκινητικότητα και την παρορμητικότητα.

Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται σήμερα στην αντιμετώπιση της ΔΕΠΥ παρέχουν ανακούφιση σε αρκετούς πάσχοντες, έχουν όμως και μειονεκτήματα. Οι συνήθεις παρενέργειες περιλαμβάνουν καταστολή της όρεξης, διαταραχές ύπνου και πονοκεφάλους, ενώ ορισμένα ενέχουν τον κίνδυνο κατάχρησης. Επιπλέον, περίπου 1 στους 4 ασθενείς δεν ανταποκρίνεται καθόλου σε αυτές τις θεραπείες.

Μια ομάδα ερευνητών από την Ισλανδία, τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο διερεύνησε κατά πόσον η αμλοδιπίνη θα μπορούσε να συμβάλει στην αντιμετώπιση αυτών των κενών στη θεραπεία της ΔΕΠΥ. Τα ευρήματά τους δείχνουν ότι το φάρμακο μειώνει σημαντικά την υπερκινητικότητα και την παρορμητικότητα σε πολλαπλά μοντέλα.

Οι αρχικές μελέτες διεξήχθησαν σε ποντίκια για την παρατήρηση των αλλαγών στη συμπεριφορά μετά τη θεραπεία με αμλοδιπίνη. Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι τα θηλυκά παρουσίασαν αξιοσημείωτη μείωση υπερκινητικότητας, ενώ η επίδραση στα αρσενικά ήταν μικρότερη. Όταν, όμως, συνδυάστηκαν τα δεδομένα και από τα δύο φύλα, η μείωση της υπερκινητικότητας κατέστη στατιστικά σημαντική.

Μελέτες σε ψάρια παρείχαν πρόσθετα στοιχεία. Χρησιμοποιώντας γενετικά τροποποιημένα ψάρια, που εμφανίζουν συμπεριφορές παρόμοιες με τη ΔΕΠΥ, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αμλοδιπίνη μείωσε αποτελεσματικά τόσο την υπερκινητικότητα, όσο και την παρορμητικότητα. Τα ψάρια υποβλήθηκαν σε μια διαδικασία δοκιμών που αποσκοπούσε στην αξιολόγηση της ικανότητάς τους να καθυστερούν τις αντιδράσεις – μια συμπεριφορά που σχετίζεται στενά με τα προβλήματα ελέγχου των παρορμήσεων που παρατηρούνται σε ασθενείς με ΔΕΠΥ.

Κάποιοι επιστήμονες πίστευαν ότι το αντιυπερτασικό φάρμακο δεν μπορούσε να διασχίσει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό – έναν προστατευτικό μηχανισμό που εμποδίζει ουσίες να εισέλθουν στον εγκέφαλο-. Ωστόσο, η παρούσα έρευνα έδειξε ότι η αμλοδιπίνη όχι μόνο φτάνει στον εγκέφαλο, αλλά μειώνει και τη δραστηριότητα σε περιοχές που σχετίζονται με τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ.

Οι ερευνητές ανέλυσαν μάλιστα και ανθρώπινα γενετικά δεδομένα, για να διαπιστώσουν αν οι επιδράσεις της αμλοδιπίνης θα μπορούσαν να παρουσιαστούν και στους ανθρώπους. Εξετάζοντας γενετικές μεταλλάξεις σε πρωτεΐνες που στοχεύει το φάρμακο, διαπίστωσαν σημαντική συσχέτιση με τη ΔΕΠΥ, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι ο μηχανισμός δράσης της αμλοδιπίνης μπορεί να αποδίδει και στους ανθρώπους.

«Η έρευνα δείχνει ότι η αμλοδιπίνη θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στη θεραπεία της ΔΕΠΥ, παρέχοντας ενδεχομένως ανακούφιση στους ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στις υπάρχουσες θεραπείες και αναμένουν την ανάπτυξη νέων φαρμάκων», επιβεβαιώνει ο Δρ  Matthew Parker από το Πανεπιστήμιο του Surrey.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Αν και απαιτούνται περισσότερες κλινικές δοκιμές πριν η αμλοδιπίνη πάρει έγκριση για χρήση στη ΔΕΠΥ, τα ευρήματα δίνουν ελπίδες ότι στο μέλλον όπου θα υπάρχουν ασφαλέστερες, πιο προσιτές θεραπευτικές επιλογές για όσους παλεύουν με τη διαταραχή.