Ανθεκτικά μικρόβια και αντιβιοτικά - Ένα πρόβλημα δημόσιας υγείας για όλο τον κόσμο

Το παράδειγμα είναι, δυστυχώς, πολύ κοντά μας… Η Ελλάδα κατέχει τη θλιβερή πρωτιά στην Ευρώπη, στην κατανάλωση αντιβιοτικών, γεγονός που έχει οδηγήσει σε ένα από τα υψηλότερα ποσοστά μικροβίων ανθεκτικών στα αντιβιοτικά, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Οι ανθεκτικές λοιμώξεις αποτελούν ένα μεγάλο πρόβλημα για την δημόσια υγεία, το οποίο πολλές φορές έχει επισημανθεί από την επιστημονική κοινότητα, χωρίς όμως να έχουν ληφθεί τα αναγκαία μέτρα για την αντιμετώπισή του. Ένα εξ αυτών είναι και η αυστηρή απαγόρευση αγοράς αντιβιοτικών από τα ιδιωτικά φαρμακεία χωρίς συνταγή γιατρού.

Ας εξηγήσουμε περί τίνος πρόκειται:

Τα αντιβιοτικά είναι φάρμακα που παρασκευάστηκαν στις αρχές του 20^ου αιώνα με στόχο την αντιμετώπιση των μικροβιακών λοιμώξεων. Αλλά προσέξτε την έκφραση: «μικροβιακών λοιμώξεων» όχι ιών! Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι όταν τον χειμώνα 2009-2010 υπήρξε πανδημικό στέλεχος ιού της γρίπης στην Ευρώπη, ο Η1Ν1, από τον οποίο ιό διαφαινόταν ότι θα πεθάνουν πολλοί άνθρωποι, τότε δύο φαρμακευτικές εταιρίες έσπευσαν στην δημιουργία παραγωγής των πρώτων αντιικών φαρμάκων, που, όπως καταλαβαίνουμε από την ονομασία τους, προορίζονται για την αντιμετώπιση λοιμώξεων από ιούς και όχι από μικρόβια!

Τι κάνουμε εμείς όταν κρυολογούμε; Όταν δηλαδή κολλάμε έναν ιό του απλού κρυολογήματος ή της γρίπης;

Η πρώτη μας σκέψη είναι να πάρουμε αντιβίωση. Κι αυτό είναι λάθος για δύο λόγους: Πρώτον, το αντιβιοτικό ΔΕΝ αντιμετωπίζει ιούς. Και δεύτερον, όταν χρησιμοποιούμε αλόγιστα εμείς οι ίδιοι και όλη η κοινότητα στην οποία ανήκουμε τα αντιβιοτικά, τότε πολλά μικρόβια τα «γνωρίζουν» και αναπτύσσουν μηχανισμούς αντίστασης! Δηλαδή γίνονται αυτό που λένε οι ειδικοί «ανθεκτικά».

Τι μας μπερδεύει και σκεφτόμαστε σε κάθε περιστατικό ίωσης να δώσουμε αντιβίωση;

Μας μπερδεύει ότι σε κάποιες περιπτώσεις, όταν η ίωση συνεχιστεί επί μέρες, προκαλεί και μικροβιακές λοιμώξεις, στο λαιμό, τη μύτη, τα αυτιά ή και τους πνεύμονες. Και τότε ο γιατρός συστήνει αντιβιοτικά. Αλλά ο γιατρός δεν δίνει τα αντιβιοτικά για την αντιμετώπιση του αρχικού ιού που μας προσέβαλε, αλλά για την μικροβιακή λοίμωξη που αναπτύξαμε σε δεύτερο χρόνο. Την λαρυγγίτιδα, την φαρυγγίτιδα, την ρινίτιδα, την ωτίτιδα ή την πνευμονία!

Ας αφήσουμε λοιπόν την απόφαση αυτή να είναι αυστηρά του γιατρού κι ας μην παριστάνουμε εμείς τους ειδικούς όταν αρρωσταίνουμε οι ίδιοι ή τα παιδιά μας. Το πρόβλημα είναι παγκόσμιο και έχουν διεξαχθεί μέχρι και διεθνή συνέδρια για την αντιμετώπισή του, καθώς, σε κάποια νοσοκομεία, ενδημούν ήδη επικίνδυνες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις που αφαιρούν εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές, απουσία αντιβιοτικών ουσιών που να μπορούν να αντιμετωπίσουν τα ανθεκτικά μικρόβια!

ΠΗΓΗ: WHO- Europe (World Health Organisation)