10 πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε για τον ιό του Δυτικού Νείλου

Ο ιός του Δυτικού Νείλου μεταδίδεται στον άνθρωπο μέσω του τσιμπήματος μολυσμένων κουνουπιών τα οποία έχουν μολυνθεί με τη σειρά τους από άγρια πτηνά που τσίμπησαν και ήταν φορείς, συμφωνα με τον WHO (World Health Organisation).

Ας δούμε τι πρέπει να ξέρουμε για τον ιό αυτό που μπήκε στη ζωή και το λεξιλόγιό μας τα τελευταία χρόνια:

• Ο ιός εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 1937 στην Ουγκάντα, στην Ανατολική Αφρική. Ταυτοποιήθηκε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ το καλοκαίρι του 1999. Ο ιός του δυτικού Νείλου ανήκει στην οικογένεια των φλαβοϊών.
• Ο χρόνος που χρειάζεται για να εκδηλώσει την αρρώστια ένας άνθρωπος που ήρθε σε επαφή με τον ιό είναι 2-14 μέρες (χρόνος επώασης).
• Οι περισσότεροι άνθρωποι που μολύνονται με τον ιό του Δυτικού Νείλου είναι ασυμπτωματικοί, δεν παρουσιάζουν δηλαδή κανένα απολύτως σύμπτωμα παρά μόνο τοπικό ερεθισμό από το τσίμπημα του κουνουπιού. Αλλά περίπου το 20% εμφανίζει ήπια συμπτώματα ιογενούς συνδρομής (σαν κρυολόγημα) και λιγότερο από 1% παρουσιάζει σοβαρότερες εκδηλώσεις από το κεντρικό νευρικό σύστημα, κυρίως εγκεφαλίτιδα, μηνιγγίτιδα και οξεία χαλαρή παράλυση.
• Οι πιο σοβαρές εκδηλώσεις εμφανίζονται συνήθως σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς και γενικά άτομα με χρόνια υποκείμενα νοσήματα.
• Ο ιός του Δυτικού Νείλου δεν προσβάλλει μόνο τον άνθρωπο αλλά και άγρια ή και οικόσιτα ζώα όπως είναι άγρια πτηνά και άλογα.
• Τα συμπτώματα διαρκούν λίγες µέρες, αν και µερικές φορές η διάρκεια είναι µεγαλύτερη. Τα συµπτώµατα της σοβαρής µορφής της νόσου (εγκεφαλίτιδα/µηνιγγίτιδα) µπορεί να διαρκέσουν µερικές εβδοµάδες.
• ∆εν υπάρχει διαθέσιµο εµβόλιο έναντι του ιού ούτε και ειδική θεραπεία.
• Τα αντιβιοτικά δεν βοηθούν, όπως συμβαίνει άλλωστε με όλες τις ιώσεις. Μόνο συμπτωματική θεραπεία (αντιπυρετικά, κλπ) συνίσταται, και βέβαια παρακολούθηση ώστε αν τα συμπτώματα δεν υποχωρήσουν γρήγορα ή επιδεινωθούν, να οδηγηθεί το άτομο σε νοσοκομείο.
• Παρότι υπάρχουν µεµονωµένες αναφορές για µετάδοση του ιού µέσω μετάγγισης, είναι πολύ σπάνιος τρόπος.
• Μοναδικά προληπτικά μέτρα είναι η αποφυγή των κουνουπιών σε εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους.  Δηλαδή συνίσταται η χρήση εντοµοαπωθητικών στο ακάλυπτο δέρµα και πάνω από τα ρούχα, χρήση εντοµοκτόνων στον αέρα, χρήση κατάλληλων ενδυµάτων, δηλαδή ρούχων που καλύπτουν όσο περισσότερο γίνεται το σώµα, συχνά λουτρά καθαριότητας για την αποµάκρυνση του ιδρώτα, χρήση κουνουπιέρας και σίτας στα παράθυρα και εντομοαπωθητικά εσωτερικού χώρου. Μέσα στα σπίτια και τα γραφεία βοηθάει η χρήση ανεμιστήρα και κλιματιστικού ενώ στις αυλές συνίσταται το καλό κούρεµα του γρασιδιού και η χρήση λαµπτήρων κίτρινου χρώµατος για τον φωτισµό.