Το ωραίο σώμα είναι υποκειμενικό

Τι είναι όμορφο; Πως θα σχεδιάζατε το ιδανικό γυναικείο σώμα; Είστε βέβαιοι ότι έχετε όλοι την ίδια άποψη για το… ιδανικό;

Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι απεικονίζουν στις τοιχογραφίες τις γυναίκες αδύνατες και χωρίς καμπύλες. Οι Αρχαίοι Έλληνες πάλι ήθελαν την γυναίκα με σωματότυπο «αχλάδι» αν κρίνουμε από τα αγάλματα όπου οι γυναίκες εμφανίζονται πάντα με μικρό στήθος αλλά ευτραφείς μηρούς. Στο Βυζάντιο και τον Μεσαίωνα οι γυναίκες ντύθηκαν με συντηρητικά φαρδιά ρούχα και η παχουλή φιγούρα με τις ανοιχτές λεκάνες και την μεγάλη κοιλιά ταυτίστηκε με την ευτεκνία.

Με την αναγέννηση, οι φιγούρες συνέχισαν να είναι παχουλές ενώ έπρεπε να περιμένουμε τον 20^ο αιώνα για να αρχίσουμε ως ανθρωπότητα να θεωρούμε ελκυστικό το …πιο αδύνατο.

Σήμερα έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο. Πολλά νεαρά κορίτσια με κάπως παραπάνω στήθος ή καμπύλες στους γοφούς δεν βρίσκουν ρούχα σε καταστήματα για την ηλικία τους επειδή τα νούμερα είναι μικρά.

Γυναίκες μέσης ηλικίας οδηγούνται σε ακραίες συμπεριφορές για να χωρέσουν στο τζιν.

 Η διατήρηση ενός μέσου σωματικού βάρους και η εκγύμναση του σώματος είναι όχι μόνο θεμιτά αλλά και απαραίτητα για την διατήρηση της καλής υγείας. Πλην όμως ο καθένας και η κάθε μία εξ ημών πρέπει να υπηρετεί αυτό που είναι από την φύση.

Μία γυναίκα με 1,60 ύψος και κοντά πόδια δεν θα μοιάσει ποτέ σε μοντέλο. Κι ένας άνδρας με τάση να βάζει «σωσίβιο» γύρω από την μέση, δεν θα βάλει ποτέ small μακό μπλουζάκι. Αρκεί να είμαστε σε κανονικό σχετικά βάρος, να προσέχουμε την διατροφή μας και να παραμένουμε υγιείς. Οτιδήποτε άλλο είναι υπερβολή και δεν οδηγεί πουθενά.

Αν αδυνατίσουμε πολύ, θα βρεθεί κάποιος να πει ότι δείχνουμε σαν άρρωστοι. Κι αν παχύνουμε αρκετά θα πουν ότι τρώμε επειδή περνάμε δύσκολα… Ας είμαστε λοιπόν αυτό που έχει προκαθορίσει η φύση.