Τι συμβαίνει στον οργανισμό όταν χωρίζουμε;

Ο έρωτας μπορεί να μειώσει το άγχος και τον πόνο μας, καθώς και να βελτιώσει τον ύπνο και τις ικανότητές μας στην επίλυση προβλημάτων. Συνδέεται ακόμη και με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Τι γίνεται, όμως, όταν μάς "ραγίζουν" την καρδιά;

«Η αγάπη είναι μια βιολογική αναγκαιότητα που είναι τόσο ζωτική για την ευημερία ενός ατόμου όσο το νερό, το φαγητό και η άσκηση», λέει η Stephanie Cacioppo, νευροεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Oregon.

Ενώ τα οφέλη για τη σωματική και ψυχική υγεία των ορμονών που παράγονται όταν είμαστε ερωτευμένοι, όπως η ωκυτοκίνη, είναι σημαντικά, «πληρώνουμε το τίμημα της συναισθηματικής ανταπόκρισης όταν χάνουμε τους συντρόφους μας», λέει η Sue Carter, επίτιμη διευθύντρια του Ινστιτούτου Kinsey στην Ιντιάνα και βιολόγος που ειδικεύεται στους κοινωνικούς δεσμούς..

Σύμφωνα με το National Geographic, ο χωρισμός μπορεί να σημαίνει απώλεια μιας σταθερής ροής ορμονών, όπως η ντοπαμίνη και η ωκυτοκίνη και, ταυτόχρονα, η αύξηση των ορμονών που σχετίζονται με το στρες, όπως η κορτιζόλη και η νορεπινεφρίνη.

«Ένας χωρισμός ξαφνικά μάς στερεί τους νευροδιαβιβαστές στους οποίους έχουμε συνηθίσει», λέει η Jacquie Olds, αναπληρώτρια καθηγήτρια κλινικής ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.

Για μερικούς ανθρώπους, αυτό περιλαμβάνει ακόμη και σωματική δυσφορία. «Ένας χωρισμός δημιουργεί μια αντίδραση στρες στο σώμα και τον εγκέφαλο και ο εγκέφαλος αντιδρά σαν να υπάρχει ένα σωματικά επώδυνο ερέθισμα», εξηγεί η Lucy Brown, κλινική καθηγήτρια νευρολογίας στο Albert Einstein College of Medicine στη Νέα Υόρκη. «Ψάχνεις για το άτομο που δεν είναι πια εκεί, για τα θετικά συναισθήματα που κάποτε συνδέατε με την αγαπημένη σας», εξηγεί η Cacioppo.

Επιπλέον, «η ωκυτοκίνη είναι κρίσιμη για την προστασία όλων των ιστών, αλλά κυρίως της καρδιάς», λέει η Carter.  Όταν η σταθερή ροή του σταματά ξαφνικά με το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου, μπορεί να δημιουργήσει ένα καρδιαγγειακό επεισόδιο. Για πολλούς ανθρώπους, αυτό, καθώς και η απελευθέρωση των ορμονών του στρες που συνοδεύουν την ξαφνική απώλεια, μπορεί να προκαλέσει αύξηση της αρτηριακής πίεσης, ταχυπαλμία της καρδιάς και δυσκολία στην αναπνοή. Αν και τέτοια συμπτώματα είναι οι χειρότερες σωματικές εκδηλώσεις για τους περισσότερους ανθρώπους, τα άτομα με υποκείμενη καρδιακή πάθηση «μπορεί να κινδυνεύουν να υποφέρουν από καρδιακή προσβολή», λέει η Theresa Larkin, αναπληρώτρια καθηγήτρια ιατρικών επιστημών στο Graduate School of Medicine στο Πανεπιστήμιο του Wollongong στην Αυστραλία.

«Μια πρωτοποριακή μελέτη για τη θλίψη από τη δεκαετία του 1960 εξέτασε 4.486 χήρους/-ες στη Βρετανία», εξηγεί η Cacioppo. «Κατά τη διάρκεια των πρώτων 6 μηνών αφότου έχασαν τους/τις συζύγους τους, είχαν 40% μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν από έναν παντρεμένο στην ηλικία τους».

Ευτυχώς, αυτές οι επιπτώσεις που σχετίζονται με τον χωρισμό από ένα αγαπημένο πρόσωπο μειώνονται με την πάροδο του χρόνου καθώς δημιουργούμε και ενισχύουμε νέες σχέσεις.

«Όταν οι κοινωνικοί δεσμοί σπάνε από χωρισμό ή απώλεια συντρόφου, το νευρικό σύστημα χρειάζεται χρόνο για να ισορροπήσει ξανά και να προσαρμοστεί», λέει η Carter. «Μπορεί κυριολεκτικά να βιώνουμε τον πόνο μιας χαμένης σχέσης για πάντα, αλλά καθώς δημιουργούνται νέοι δεσμοί, αυτοί μπορεί να βοηθήσουν στη θεραπεία του συναισθηματικού πόνου που σχετίζεται με την απώλεια».

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Το μόνο πράγμα που δεν πρέπει να κάνετε είναι να «αγκαλιάσετε» τη μοναξιά σας. Όπως πολλά άλλα θηλαστικά, οι άνθρωποι δεν έχουν εξελιχθεί για να ζουν ως μοναχικά πλάσματα. «Η αγάπη δεν είναι προαιρετική. Δεν είναι κάτι χωρίς το οποίο μπορούμε να ζήσουμε», λέει η Cacioppo. «Η αγάπη είναι βιολογική αναγκαιότητα».