Πώς οι ευχάριστες αισθήσεις φτάνουν στον εγκέφαλο;

Μελέτη σε πειραματόζωα ρίχνει φως στη νευρική οδό των ευχάριστων απτικών (της αφής) αισθήσεων και εξηγεί πώς το απαλό χάδι στέλνει ευχάριστα σήματα από το δέρμα στον εγκέφαλο. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Science.

Eπειδή τα πειράματα που περιλαμβάνουν τη στέρηση της στοργής οποιουδήποτε πλάσματος είναι σκληρά, οι επιστήμονες που ερευνούν τα νευρικά υπόβαθρα της ευχάριστης αφής χρησιμοποιούν ζωικά μοντέλα και προσπαθούν να διεξάγουν τα πειράματά τους με τον πιο ανώδυνο και φιλικό προς τα ζώα  δυνατό τρόπο. Για αυτήν την πρώτη στο είδος της μελέτη, ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Washington δημιούργησαν ένα χώρο στον οποίο τα ποντίκια χαϊδεύονταν απαλά με μια απαλή βούρτσα με τρόπο που προκαλεί ευχάριστες αισθήσεις.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, μια από τις πιο απαιτητικές πτυχές αυτής της μελέτης ήταν ο σχεδιασμός πειραμάτων που έκαναν τα ζώα να αισθάνονται ασφαλή, χωρίς να νιώθουν ότι απειλούνται. Συνήθως, τα ποντίκια θεωρούν ενστικτωδώς την ανθρώπινη επαφή σε εργαστηριακά περιβάλλοντα ως απειλή και εμφανίζουν τάσεις φυγής, αλλά οι ερευνητές ξεπέρασαν αυτά τα εμπόδια.

Κατά τη διάρκεια μιας σειράς πολύπλοκων πειραμάτων, οι ερευνητές της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου της Washington εντόπισαν ένα συγκεκριμένο νευρικό κύκλωμα και συγκεκριμένα ένα νευροπεπτίδιο που ονομάζεται προκινηκτικίνη 2 (PROK2), το οποίο αποστέλλει τα σήματα ευχάριστης αίσθησης από το δέρμα στον εγκέφαλο μέσω της σπονδυλικής στήλης.

Είναι ενδιαφέρον ότι, όταν οι ερευνητές απέκλεισαν την ικανότητα της PROK2 να στέλνει αυτά τα σήματα στη σπονδυλική στήλη, τα ζώα που είχαν προηγουμένως δείξει προτίμηση στο να αναζητούν απαλό χάιδεμα σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία εντός του χώρου τους, έχασαν το ενδιαφέρον τους να την επισκεφτούν. Ωστόσο, οι δυσάρεστες δερματικές αισθήσεις, όπως ο κνησμός, θα μπορούσαν ακόμα να φτάσουν στον εγκέφαλο, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι ευχάριστες αισθήσεις του δέρματος έχουν τη δική τους αποκλειστική οδό στη σπονδυλική στήλη.

Αυτή η έρευνα δείχνει ότι το κεντρικό νευρικό σύστημα των θηλαστικών έχει ευχάριστους νευρώνες ειδικά για την αφή και ένα πεπτίδιο (PROK2) που μεταδίδει μόνο σήματα ευχάριστης αίσθησης στη σπονδυλική στήλη. Αντίθετα, μια άλλη αποκλειστική οδός χρησιμοποιεί κύτταρα ειδικά για τον κνησμό και άλλα νευροπεπτίδια για να στείλει στον εγκέφαλο τις δυσάρεστες αισθήσεις.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Ίσως στο μέλλον τέτοιες μελέτες που βασίζονται στην PROK2 να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία προβλημάτων ψυχικής υγείας που χαρακτηρίζονται από αποφυγή σωματικής επαφής ή μειωμένη κοινωνική ανάπτυξη, όπως η διαταραχή του φάσματος του αυτισμού.