Οι μοναχικοί άνθρωποι επεξεργάζονται τον κόσμο με το δικό τους τρόπο

Πληθώρα ερευνών δείχνει ότι η μοναξιά είναι επιζήμια για την ευημερία και συχνά συνοδεύεται από την πεποίθηση ότι το συναίσθημα αυτό δεν γίνεται αντιληπτό  από τους άλλους. Μία πρόσφατη έκθεση από το γραφείο του Surgeon General of the United States αναφέρθηκε στη μοναξιά ως "κρίση δημόσιας υγείας", ως αντίδραση δηλαδή στον αυξανόμενο αριθμό ενηλίκων που υποφέρουν εξαιτίας του συναισθήματος αυτού. Ακόμη και πριν από την έναρξη της πανδημίας COVID-19, περίπου οι μισοί ενήλικες στις ΗΠΑ ανέφεραν ότι βιώνουν σημαντικά επίπεδα μοναξιάς.

Ενώ ήταν μεταδιδακτορική υπότροφος στο UCLA, η Elisa Baek, επίκουρη καθηγήτρια Ψυχολογίας σήμερα στο USC Dornsife, προσπάθησε να κατανοήσει καλύτερα τι συμβάλλει στο να προκαλούνται τέτοια συναισθήματα "αποσύνδεσης" στους ανθρώπους. Η Baek και η ομάδα της χρησιμοποίησαν μια τεχνική νευροαπεικόνισης που ονομάζεται λειτουργική απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (fMRI) για να εξετάσουν τους εγκεφάλους 66 πρωτοετών φοιτητών ενώ παρακολουθούσαν μια σειρά από βίντεο κλιπ. Οι θεματικές των βίντεο κλιπ κυμαίνονταν από συναισθηματικά μουσικά βίντεο, έως σκηνές πάρτι και αθλητικές εκδηλώσεις, παρέχοντας μια ποικιλία σεναρίων για ανάλυση.

Πριν από τη σάρωση, οι συμμετέχοντες, ηλικίας από 18 έως 21 ετών, κλήθηκαν να συμπληρώσουν την κλίμακα μοναξιάς του UCLA, μίας έρευνας που μετρά τα υποκειμενικά συναισθήματα μοναξιάς και τα συναισθήματα κοινωνικής απομόνωσης ενός ατόμου.

Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας, οι ερευνητές χώρισαν τους συμμετέχοντες σε 2 ομάδες: μοναχικούς και «μη μοναχικούς» (αυτούς που δεν βιώνουν μοναξιά). Στη συνέχεια, σάρωσαν τον εγκέφαλο κάθε συμμετέχοντα χρησιμοποιώντας fMRI καθώς ο συμμετέχων παρακολουθούσε τα βίντεο.

Συγκρίνοντας τα δεδομένα απεικόνισης εγκεφάλου μεταξύ των 2 ομάδων, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα πιο μοναχικά άτομα παρουσίαζαν ανόμοια και ιδιότυπα μοτίβα επεξεργασίας εγκεφάλου σε σχέση τα μη μοναχικά άτομα.

Αυτό το εύρημα είναι σημαντικό γιατί αποκαλύπτει ότι η νευρική ομοιότητα, η οποία αναφέρεται στο πόσο παρόμοια είναι τα πρότυπα εγκεφαλικής δραστηριότητας διαφορετικών ατόμων, συνδέεται με μια κοινή κατανόηση του κόσμου. Αυτή η κοινή κατανόηση είναι σημαντική για τη δημιουργία κοινωνικών δεσμών. Κάθε μοναχικό άτομο διαφέρει με το δικό του μοναδικό τρόπο. Αυτή η μοναδικότητα μπορεί να επηρεάσει περαιτέρω τα συναισθήματα απομόνωσης και έλλειψης κοινωνικών σχέσεων.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Η Baek δήλωσε: «Ήταν έκπληξη το ότι οι μοναχικοί άνθρωποι έμοιαζαν ακόμη λιγότερο μεταξύ τους». Το γεγονός ότι δεν βρίσκουν κοινά με μοναχικά ή μη άτομα, καθιστά ακόμη πιο δύσκολη την επίτευξη κοινωνικής σύνδεσης για αυτά.