Κι όμως η άνοια δεν έχει να κάνει μόνο με τον εγκέφαλο...

04 Νοεμβρίου 2020, 16:00

Νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, που δημοσιεύθηκε στο Scandinavian Journal of Medicine and Science in Sports, αναφέρει ότι ο εγκέφαλος και η καρδιά καταπονούνται εξίσου, με τους ανθρώπους που κάνουν βαριά σωματική εργασία να έχουν 55% μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης άνοιας από όσους κάνουν εργασία γραφείου.

Κι ενώ γνωρίζουμε ότι η σωματική άσκηση κάνει καλό και μειώνει τις πιθανότητες για εμφάνιση άνοιας, η έντονη και καταπονητική επί σειρά ετών σωματική εργασία, φαίνεται ότι έχει αντίστροφα αποτελέσματα. "Η μορφή της φυσικής δραστηριότητας παίζει σημαντικό ρόλο", αναφέρει η επικεφαλής της μελέτης, αναπληρώτρια καθηγήτρια Kirsten Nabe-Nielsen από το Τμήμα Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης.

«Η μελέτη μας είναι η πρώτη που συνδέει πειστικά τη βαριά σωματική εργασία με υψηλότερο κίνδυνο άνοιας. Ο ΠΟΥ συνιστά τη φυσική δραστηριότητα ως σημαντικό παράγοντα πρόληψης της άνοιας και σχετικών παθήσεων. Η μελέτη μας, όμως, υποδεικνύει ότι τα οφέλη αφορούν μόνο στην ‘καλή’ μορφή φυσικής δραστηριότητας, στην οποία δεν περιλαμβάνεται η βαριά σωματική εργασία. Οι σχετικές οδηγίες θα πρέπει, λοιπόν, να διαφοροποιούνται ανάμεσα στην φυσική δραστηριότητα κατά τον ελεύθερο χρόνο και αυτή στην εργασία, καθώς πιστεύουμε ότι οι δύο αυτές μορφές φυσικής δραστηριότητας έχουν αντίθετες επιδράσεις», αναφέρει η καθηγήτρια.

Η μελέτη βασίστηκε σε δεδομένα 4.721 ανδρών από τη Δανία, οι οποίοι στη δεκαετία του 1970 ανέφεραν καθημερινά στοιχεία σχετικά με το είδος της εργασίας τους. Μέσα στα χρόνια αυτά, οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα υγείας των ανδρών, μεταξύ των οποίων και καταστάσεις ανάπτυξης άνοιας. Η καθηγήτρια εξηγεί ότι ακόμα και λαμβάνοντας υπόψιν παράγοντες όπως το κάπνισμα, η αρτηριακή πίεση, το υπερβολικό βάρος, η κατανάλωση αλκοόλ και η φυσική δραστηριότητα στον ελεύθερο χρόνο, η βαριά σωματική εργασία σχετίζεται και πάλι με αυξημένο κίνδυνο άνοιας.

Παλαιότερες εργασίες έχουν δείξει ότι η βαριά σωματική εργασία μπορεί να έχει αρνητικές επιδράσεις στην καρδιακή κυκλοφορία του αίματος και άρα και στον εγκέφαλο, οδηγώντας σε κάποιες περιπτώσεις στην ανάπτυξη καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, οι θρόμβοι, οι συσπάσεις στην καρδιά και η καρδιακή ανεπάρκεια.