Καλύτερη έκβαση ψυχικά νοσούντων με συγκεκριμένες παρεμβάσεις

Η διπολική διαταραχή εμφανίζεται συνηθέστερα κατά τη νεανική ηλικία και η πορεία της δεν διαφέρει υπερβολικά πολύ από ασθενή σε ασθενή με εξαίρεση κάποιους που φαίνεται να έχουν καλύτερη ανταπόκριση στις θεραπείες. Ερευνητικές με επικεφαλής τους Δρ Melanie Katz, Ishnaa Gulati και Esme Fuller-Thomson, δημοσίευσαν στο Journal of Affective Disorders Reports μία ενδιαφέρουσα μελέτη για το ζήτημα.

Οι ψυχικά πάσχοντες με διπολική διαταραχή ( γνωστή και ως μανιοκατάθλιψη) παρουσιάζουν απότομες εναλλαγές στη διάθεση, στα επίπεδα ενέργειάς τους και δυσκολίες στην εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων, με τη συναισθηματική τους κατάσταση να ακροβατεί μεταξύ της υπερκινητικότητας και της απόλυτης κατάθλιψης.

Τα άτομα με διπολική διαταραχή τύπου Ι, βιώνουν πιο σοβαρές συναισθηματικές διακυμάνσεις σε σχέση με τα άτομα με διπολική διαταραχή τύπου ΙΙ. Ο συνδυασμός των δύο τύπων, απαντάται περίπου στο 2% του γενικού πληθυσμού.

Η Δρ Melanie Katz και οι συνεργάτες της, ανέλυσαν δεδομένα από την έρευνα Canadian Community Health Survey–Mental Health του 2012, ένα δείγμα άνω των 25.000 ατόμων. Στο δείγμα καταγράφηκαν 555 ενήλικες 20 ετών και άνω που είχαν διαγνωστεί, είτε με διπολική διαταραχή Ι, είτε με διπολική διαταραχή ΙΙ.

Εξέτασαν τα παρακάτω:

-απουσία διπολικής διαταραχής και απουσία καταθλιπτικών επεισοδίων

-αγχώδεις διαταραχές

-εξάρτηση από το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά

-αυτοκτονικό ιδεασμό κατά το προηγούμενο έτος

-κατάσταση ψυχικής υγείας (απουσία ψυχιατρικών διαταραχών κατά το προηγούμενο έτος)

-συναισθηματική ευημερία (υψηλό επίπεδο ευτυχίας ή ικανοποίησης από τη ζωή)

-κοινωνική και ψυχολογική ευημερία

Όπως φάνηκε, το 44% των ατόμων με προηγούμενο ιστορικό διπολικής διαταραχής, δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις για την πρόσφατη διάγνωσή τους με τη διαταραχή ενώ το 34% των ατόμων με ιστορικό διπολικής διαταραχής, δεν εμφάνιζαν τόσο συμπτώματα διπολικής διαταραχής όσο και άλλων ψυχιατρικών διαταραχών κατά το προηγούμενο έτος.

Αλλά το 93% της ομάδας των ατόμων χωρίς προηγούμενο ιστορικό διπολικής διαταραχής, ήταν απαλλαγμένοι από ψυχιατρικές διαταραχές κατά το προηγούμενο έτος και το 23% των ατόμων με διάγνωση χρόνιας διπολικής διαταραχής, πληρούσαν τα κριτήρια για πλήρη ψυχική υγεία. Οι ερευνητές συνέκριναν το ποσοστό αυτό με το 74% των ατόμων του δείγματος, χωρίς διπολική διαταραχή.

Οι λόγοι που κάποιοι ανακάμπτουν, είναι η μεγαλύτερη ηλικία, το υψηλότερο εισόδημα, ο καλός γάμος, η ύπαρξη υποστηρικτικού προσώπου/ων, η βοήθεια από κάποιο πνευματικό ή ειδικό ψυχίατρο για την αντιμετώπιση και απαλλαγή από την κατάχρηση ουσιών ή τον ψυχικό πόνο.

Στο 1/4 των ατόμων, παρουσιάζεται ύφεση των συμπτωμάτων και μείωση της συνυπάρχουσας ψυχοπαθολογίας κατά τη διάρκεια ενός έτους. Επίσης, αν και το 23% των ατόμων με προηγούμενο ιστορικό διπολικής που ανακτούν την ψυχική τους πληρότητα είναι μικρό, υποδηλώνει ότι η διπολική δεν εμποδίζει την ευημερία σε κάθε περίπτωση.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Οι συγγραφείς της μελέτης αναφέρουν ότι πρέπει να γίνουν «προσπάθειες για τη θεραπεία των προβλημάτων χρήσης αλκοόλ και ουσιών, κοινωνικές προσπάθειες για τη μείωση του τραύματος στην πρώιμη παιδική ηλικία και του στίγματος των ψυχικά ασθενών», ώστε να έχουν καλύτερη ζωή και έκβαση οι ασθενείς αυτοί.