Η άσκηση αποτρέπει τη βλάβη των νεύρων κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας

Δυστυχώς, πολλά αντικαρκινικά φάρμακα, από τη χημειοθεραπεία έως τις σύγχρονες ανοσοθεραπείες, επιτίθενται στα νεύρα καθώς και στα καρκινικά κύτταρα. Ορισμένες θεραπείες, όπως η οξαλιπλατίνη ή τα αλκαλοειδή της Vinca, προκαλούν στο 70% έως 90% των ασθενών πόνο, προβλήματα ισορροπίας ή μούδιασμα, κάψιμο ή μυρμήγκιασμα. Αυτά τα συμπτώματα, μπορεί να εξαφανιστούν μετά από θεραπεία για τον καρκίνο, αλλά στο περίπου 50% των περιπτώσεων γίνονται χρόνια. Οι ειδικοί την αποκαλούν περιφερική νευροπάθεια που προκαλείται από χημειοθεραπεία.

Μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής την αθλητική επιστήμονα Δρ. Fiona Streckmann από το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας και το Γερμανικό Πανεπιστήμιο Αθλητισμού της Κολωνίας, έχει πλέον δείξει ότι η άσκηση, από κοινού με τη θεραπεία του καρκίνου, μπορεί να αποτρέψει τη βλάβη των νεύρων σε πολλές περιπτώσεις. Οι ερευνητές έχουν δημοσιεύσει τα ευρήματά τους στο περιοδικό JAMA Internal Medicine.

Στη μελέτη συμμετείχαν 158 ασθενείς με καρκίνο, άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι λάμβαναν θεραπεία, είτε με οξαλιπλατίνη, είτε με αλκαλοειδή της Vinca. Οι ερευνητές χώρισαν τους ασθενείς τυχαία σε 3 ομάδες. Η 1η  ήταν μια ομάδα ελέγχου, τα μέλη της οποίας έλαβαν τυπική φροντίδα. Οι άλλες 2 ομάδες ολοκλήρωσαν συνεδρίες άσκησης 2 φορές την εβδομάδα κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας τους, με κάθε συνεδρία να διαρκεί μεταξύ 15 και 30 λεπτών. Μία από αυτές τις ομάδες, πραγματοποίησε ασκήσεις που επικεντρώθηκαν κυρίως στην ισορροπία σε μια όλο και πιο ασταθή επιφάνεια. Η άλλη ομάδα εκπαιδεύτηκε σε μια δονούμενη πλάκα.

Οι τακτικές εξετάσεις τα επόμενα 5 χρόνια έδειξαν ότι, στην ομάδα ελέγχου, περίπου ο διπλάσιος αριθμός συμμετεχόντων ανέπτυξε περιφερική νευροπάθεια από ό,τι σε οποιαδήποτε από τις ομάδες άσκησης. Με άλλα λόγια, οι ασκήσεις που πραγματοποιήθηκαν παράλληλα με τη χημειοθεραπεία, κατάφεραν να μειώσουν τη συχνότητα της βλάβης των νεύρων κατά 50 έως 70%. Επιπλέον, αύξησαν την υποκειμενικά αντιληπτή ποιότητα ζωής των ασθενών, κατέστησαν λιγότερο απαραίτητη τη μείωση της δόσης των αντικαρκινικών φαρμάκων τους και μείωσαν τη θνησιμότητα στα 5 χρόνια μετά τη χημειοθεραπεία.

Οι συμμετέχοντες που έλαβαν αλκαλοειδή της Vinca και προπονούνταν ταυτόχρονα, είχαν το μεγαλύτερο όφελος.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

«Οι δυνατότητες της σωματικής δραστηριότητας είναι εξαιρετικά υποτιμημένες», αναφέρει η Fiona Streckmann. Ελπίζει πολύ ότι τα αποτελέσματα της πρόσφατα δημοσιευμένης μελέτης, θα οδηγήσουν στην απασχόληση περισσότερων αθλητικών θεραπευτών σε νοσοκομεία, προκειμένου να αξιοποιηθεί στο μέγιστο αυτή η δυνατότητα.